Han Bennink
Van Wikipedia
Han Bennink (Zaandam, 17 april, 1942) is een Nederlands jazz drummer, percussionist, multi-instrumentalist en beeldend kunstenaar.
Bennink werd geboren in Zaandam als de zoon van een klassieke drummer. Hij speelde al op jonge leedtijd op trommels en op clarinet. In de jaren '60 drumde hij bij een aantal amerikaanse artiesten die Nederland bezochten, zoals Dexter Gordon, Sonny Rollins en Eric Dolphy (hij is te horen op Dolphy's laatste studioplaat Last Date uit 1964). Bennink ontwikkelde zich in de daaropvolgende jaren in de opkomende freejazz en geïmproviseerde muziek wereld tot een markante persoonlijkheid. In 1963 vormde hij een kwartet met de pianist Misha Mengelberg en de saxofonist Piet Noordijk. Zij werkten samen met verschillende bassisten en speelden in 1966 op het Newport Jazz Festival. In 1967 was hij in samenwerking met Misha Mengelberg en Willem Breuker medeoprichter van de Instant Composers Pool, die de Nederlandse avantgarde muziek propageerde. Het is een middelgrote groep bestaande uit muzikanten die af en toe samen spelen.
Vanaf de late zestiger jaren speelde hij in een trio met saxofonist Peter Brötzmann en de Belgische pianist Fred Van Hove. Na het vertrek van Van Hove's in 1976 gingen ze als duo verder. Gedurende een groot deel van de jaren '90 speelde Bennink in Clusone 3 (ook genoemd: het Clusone Trio). Dit was een trio met saxofonist en clarinettist Michael Moore en cellist Ernst Reijseger. Een ander trio was met Ray Anderson en Christy Doran. Hij speelt regelmatig samen met Misha Mengelberg en improviseert veel samen met andere musici.
Naast deze langdurige samenwerkingsverbanden heeft Bennink een aantal soloprojecten gedaan (opgetredens en albums). Bijvoorbeeld Tempo Comodo uit 1982, dat een soloalbum is waarop hij met vele geïmproviseerde muziek en free jazz renommé's samenwerkt zoals Derek Bailey, Conny Bauer, Don Cherry en Alexander von Schlippenbach en met meer conventioneel spelende artiesten als Lee Konitz. Bennink drumt in verschillende stijlen, variérend van conventionele jazz tot vrije en uiterst eigenzinnige improvisaties, waarvoor hij alles wat hem op het podium voor de handen komt als percussie instrument gebruikt (stoelen, muziekstandaards, instrumentenkoffers); ook zijn eigen lichaam (bijvoorbeeld een drumstick in zijn mond, die hij met een andere bespeeld). Daarbij gebruikt hij het hele podium en de ruimte er omheen (vloeren, deuren en muren). Ook gebruikt hij vaak vogelfluitjes en andere instrumenten die zijn fantasie aanwakkeren.
Tijdens een bijzonder spectaculair optreden in Toronto in de jaren '90 plaatste hij een loeiende sirene op het podium. Han Bennink is een getalenteerd multi-instrumentalist en er bestaat een plaat van hem waarop hij op klarinet, viool, en piano te horen is. Han Bennink is de broer van de saxofonist Peter Bennink. Hij trad op met de punkband The Ex. Als opgeleid graficus heeft Bennink veel van zijn CD-boekjes zelf ontworpen. Op zijn website is te zien dat hij naast tekeningen ook plastische objecten vervaardigt, die in de traditie van Fluxus lijken te staan.
