HBV

Van Wikipedia

Historie

De eerste voetbalvereniging van Beers was B.V.V. (Beerse Voetbalvereniging) uit 1913. Wanneer we de familie Wagemans, Hendriks, van Riet en Diepenbeek noemen, hebben we zo ongeveer het gehele ledental van de eerste club vermeld. Het terrein was toen in de wei "de Schutsboom", gelegen aan de Hapseweg. De mobilisatie werd de oorzaak dat de club weinig aktiviteit meer kende. Dit duurde zo enige jaren, tot op St. Josefdag 1919 de vereniging definitief werd heropgericht en de naam veranderde in VIOS (Vooruit Is Ons Streven). Rond 1921 ging men in competitieverband spelen (Maasbuurt afd. Grave). Beers was in die jaren een van de beste clubs in de omgeving. De grootste moeilijkheid waarmee men toen te kampen had, was ongetwijfeld de steeds terugkomende terreinverwisseling. Gespeeld werd achter "het Pakhuis", achter het huis van Terburg, op 't Loo aan de Lindenseweg en nabij het woonhuis Schraven.

In 1933 werd VIOS kampioen in de eerste klasse Maasbuurt. Rond 1940 kon niet meer aan de competitie worden deelgenomen. In 1943 werd de club weer nieuw leven ingeblazen onder de huidige naam HBV (Herboren VIOS).

Na de oorlog waren niet alle problemen voorbij, t.g.v. het "Ardennenoffensief" werd door het aangevoerde rupsmaterieel het speelterrein grondig verwoest, zodat opnieuw naar een ander terrein moest worden uitgezien, dat weer door de familie van den Bogaard ter beschikking werd gesteld.

Daarna verhuisde de club naar een terrein aan de Molenstraat (tussen Hendrien en van Vugt; dit voor de kenners) weer later naar de Millseweg. Definitief kwam aan deze ellende een einde toen de gemeente een terrein beschikbaar stelde aan de Hapseweg.

In 1946 en 1948 behaalde men het kampioenschap in de 1e klasse Maasbuurt. Na het behalen van het kampioenschap heeft het de Beerse vereniging niet bepaald meegezeten. Verschillende jaren dreigde het degradatiespook en een definitieve oplossing -de "verjonging" van het elftal- scheen maar niet gevonden te kunnen worden.

Het actieve bestuur zat echter niet stil en de belangstelling voor de trainingsavonden groeide. Het resultaat bleef dan ook niet uit. In 1960 werd men kampioen en dit had tot gevolg automatische promotie naar de 4e klasse K.N.V.B. Twee competities wist men zich te handhaven, waarna in 1962 de degradatie naar de 1e klasse Maasbuurt een feit werd.

In de jaren '60 stonden twee tegenstrijdige dingen centraal. Positief: de bloeiende jeugdafdeling waarin veel talent rondliep. Negatief: de slechte accommodatie; men moest zich afspoelen met slootwater, omdat de pomp was afgesloten.

In 1970 werd dan ook, dankzij de financiele steun en begeleiding van de gemeente Beers, een aanvang gemaakt met de aanleg van een nieuw sportveldencomplex met kleedgebouw. In 1972 kon men bij aanvang van de nieuwe competitie dan ook beschikken over de nieuwe accomodatie.

De jaren '70 waren standvastige jaren met weinig of geen mutaties op bestuurlijk niveau. Ook de sportieve resultaten liepen hiermee parallel; jaren wist men zich te handhaven in de 1e klasse.

In 1977 kreeg HBV van de K.N.V.B. een belangrijke jeugdselectiewedstrijd toegewezen, en wel de jeugdselectiewedstrijd Noord-Brabant - Nordrhein-Westfalen. Ook werd gestart met pupillenvoetbal (van 6 tot 10 jaar).

In 1981 werd een commissie in het leven geroepen om sponsors te zoeken om zodoende niet in financiele moeilijkheden te geraken. Dat is deze commissie heel goed gelukt, want zonder hulp van bedrijven en personen is het in deze tijd steeds moeilijker om het hoofd boven water te houden.

De sportieve resultaten werden minder en in 1983 degradeerde HBV dan ook naar de 2e klasse en een jaar later zelfs naar de 3e klasse. In 1988 werd HBV in Landhorst kampioen van de 3e klasse, wat het 75-jarige bestaan extra glans gaf. Ook werden de nieuwe kantine en kleedlokalen in gebruik genomen. In 1993 promoveerde HBV weer naar de 1e klasse Maasbuurt onderleiding van Henk Driessen, waar het onder leiding van Gerry Visser in 1996 weer uit degradeerde.

De hieropvolgende jaren is HBV een constante zesdeklasser, die onder bewind van Heeschenaar Ties Keijzers geen potten kan breken. In 1999 keren een aantal oudgedienden terug op het oude HBV nest. Ook wordt een oude bekende, voormalig jeugdtrainer Perry Maselaman, als trainer aangesteld. Mooie tijden breken aan voor de Beerse club. In het jaar 2000 wordt HBV dan ook kampioen in de 6e klasse en speelde het seizoen 2000-2001 in de 5e klasse K.N.V.B. Ook in deze klasse wist HBV wederom glansrijk kampioen te worden, eveneens onder leiding van Perry Maselaman.

Aan het einde van de 20e eeuw ontstaat het initiatief tot de verkiezing van het "Elftal van de Eeuw". Onder grote belangstelling worden de, volgens de vaste supporters, elf beste HBV'ers aller tijden, de beste trainer en als hoogtepunt de "Speler van de Eeuw" bekendgemaakt. Deze unieke uitverkiezing van de oudste vereniging in de regio krijgt volop aandacht van de regionale pers. Piet Smits mag vol trots de titel "Speler van de Eeuw" in ontvangst nemen.

Het vorige seizoen kwam HBV na 40 jaar weer uit in de 4e klasse K.N.V.B. Ditmaal onder leiding van de nieuwe hoofdtrainer Leo Thorn. Eenmaal klassebehoud is voldoende om het succes van de jaren '60 te evenaren. Vooruitstrevend als HBV is, is de doelstelling verbetering van dit succes.

In 2003 vierde HBV haar 90-jarig bestaan. Een mijlpaal die niet zomaar voorbij is gegaan. Maar waarvoor een groots feest georganiseerd werd. In het seizoen 2004/2005 speelde HBV al voor het 4e jaar op rij in de 4e klasse K.N.V.B. Dit hele seizoen draaide HBV bovenin mee om het kampioenschap. Maar werd het uiteindelijk op een punt van de koploper tweede.

Dit seizoen - 2005/2006 - zal HBV wederom trachten boven in mee te draaien in de 4e klasse K.N.V.B. HBV speelt dit seizoen in een competitie met een aantal leuke derby's op het programma. Zo komen we dit jaar SES uit Langeboom weer tegen en ook tegen het gepromoveerde Juliana Mill mogen wij weer uit komen.