Hieronymus Lauweryn
Van Wikipedia
Hieronymus Lauweryn van Watervliet
Hieronymus Lauweryn van Watervliet en Poortvliet diende de regeringen van drie vorsten over de Nederlanden, keizer Maximiliaan I van het Heilige Roomse Rijk, diens zoon Filips I van Kastilië (de Schone) en diens dochter Margaretha van Oostenrijk.
Als investeerder richtte hij zich op landwinningen in Vlaanderen. Tussen 1501 en 1506 stichtte hij de Kristoffelpolder, de Jeroenspolder, de Philipspolder en nog enkele andere polders in het Scheldegebied. Volgens een legende kwam Lauweryn op de Westerschelde met zijn schip in een storm terecht. In zijn angst te zullen vergaan beloofde hij een kerk te bouwen ter ere van Onze Lieve Vrouw daar waar hij veilig zou landen. Hij liet vanaf 1497 polder na polder indijken en stichtte in 1504 de stad Watervliet waar hij de kerk en een linnenmolen liet bouwen. Twee jaar later stichtte hij de stad Philippine in de gelijknamige polder, genoemd naar Filips de Schone. In 1508, tijdens het bestuur van Margaretha van Oostenrijk, die zijn stadspaleis in Mechelen als residentie had overgenomen, trok hij zich vanwege zijn gezondheid terug. Een jaar later stierf hij.
Hieronymus blijft niet alleen bekend als zakenman maar ook als muziekliefhebber. Hij legde een verzameling aan van chansons en motetten voor gebruik in gezinsverband. Het "chansonnier" werd vermoedelijk tussen 1495 en 1507 vervaardigd. Het wordt in Londen bewaard als Handschrift Add. 35.087 van de British Library en bevat voornamelijk wereldlijke werken (slechts 13 % van de stukken zijn motetten). Het grootste deel van het liedboek wordt ingenomen door 63 Franse chansons. Daarnaast bevat het 25 wereldlijke Nederlandse polyfone liederen, meestal driestemmig. Van slechts een lied is in het liedboek de naam van de componist opgenomen, een zekere Laurentius, waarvan is gesuggereerd dat het misschien Lauweryn van Watervliet zelf is geweest.
| Bronnen en referenties: |
|
