Historia Augusta
Van Wikipedia
Historia Augusta is de benaming van een bundel biografische teksten bestaande uit dertig boeken die de levens van keizer Hadrianus tot en met Numerianus (van 117 tot 284 na Chr.) beschrijven, maar voor de periode na Septimius Severus veel geklets en geroddel bevatten.
De dertig boeken zijn overgeleverd op naam van zes auteurs, te weten: Aelius Lampridius, Aelius Spartianus, Iulius Capitolinus, Vulcacius Gallicanus, Trebellius Pollio en Flavius Vopiscus. De auteurs pretenderen te schrijven in de eerste helft van de vierde eeuw na Chr., de tijd van de keizers Diocletianus en Constantijn de Grote aan wie de meeste biografieën zijn opgedragen. In 1889 heeft echter Hermann Dessau in zijn baanbrekende artikel Über Zeit und Persönlichkeit der Scriptores Historiae Augustae aangetoond, dat de zes auteurs pseudoniemen zijn van vermoedelijk één auteur die aan het eind van de vierde eeuw onder de regering van Theodosius I schreef. De aanvaarding van zijn these drong slechts langzaam door maar er zijn nu nog weinig geleerden overgebleven die geloven dat de Historia Augusta inderdaad door zes auteurs in de gepretendeerde tijd is geschreven.
De verschuiving van de datering heeft ook de interpretatie sterk beïnvloed. Het werk, dat alleen heidense keizers beschrijft, kan worden bezien in de context van de polemiek tussen het Christendom en de traditionele Romeinse religies.
Tot de bronnen van de Historia Augusta behoren de nu verloren keizerbiografieën van Marius Maximus, Herodianus, Cassius Dio, Dexippus, Eunapius, en de zogeheten Enmannsche Kaisergeschichte.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
- Latijnse tekst van de Historia Augusta (ongecorrigeerd, bevat tikfouten)
- Latijnse tekst en Engelse vertaling van de Historia Augusta
- Algemene inleiding
