Italiaanse geelbuikvuurpad
Van Wikipedia
| Italiaanse geelbuikvuurpad IUCN-status: Veilig |
|||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Bombina pachypus Bonaparte, 1838 |
De Italiaanse geelbuikvuurpad (Bombina pachypus) is een kikker uit de familie schijftongkikkers (Discoglossidae). Het was lange tijd een ondersoort van de geelbuikvuurpad (Bombina variegata), maar wordt tegenwoordig als aparte soort gezien.
[bewerk] Beschrijving
De kleur is grijsbruin, met op de rug grote wratten met een zwart hoornpuntje in het midden, de buikzijde en onderzijde van de poten zijn grotendeels fel geel tot geeloranje gekleurd, net als veel andere vuurbuikpadden. Het patroon verschilt van enkele vlekken tot een vrijwel geheel gele onderzijde, het gele gedeelte is vaak zwart gevlekt. Deze kleur dient als schrikkleur, als de pad wordt bedreigd worden de poten op de rug gekruld of gaat de kikker op de rug liggen. Dit gedrag wordt het unkenreflex genoemd en is in principe erg gevaarlijk omdat de kikker hierdoor de kwetsbare buik toont, maar een vijand die eerder een vuurbuikpad heeft proberen op te eten zal zich bedenken door de giftigheid en vieze smaak. De lengte van een volwassen kikker is ongeveer 5,5 centimeter, vrouwtjes worden groter als mannetjes.
[bewerk] Voorkomen en habitat
De kikker komt voor in Italië, ten zuiden van de rivier de Po tot in de Appenijnen en noordelijk Sicilië. Het habitat bestaat uit ondiepe, zonnige wateren in open gebieden als moerassen, graslanden en weilanden tot bosranden met kleine poeltjes of vennetjes voor de paring en de afzet van de eitjes. Ook in meer gecultiveerde landschappen als akkers, greppels, vijvers en minder intensief gebruikte landbouwgebieden zijn geschikt als habitat. De kikker is te vinden tot 1700 meter boven zeeniveau.
| Bronnen en referenties: |
|
