Jacobus Joännes van Deinse
Van Wikipedia
Jacobus Joännes van Deinse (1867-1947) was zoon van de eerste directeur van de Twentsche Industrie- en Handelsschool (1864) (Dr. Antonius Jacobus van Deinse) en van Catharina Sara Dina van Dishoeck. Ko (zoals hij vaak genoemd werd) zette zich in voor behoud van de Twentse taal en cultuur. Zijn vondsten kwamen onder meer terecht in de Oudheidkamer Twente, onder andere door hem en J.B. van Heek opgezet in 1906. Van 1906 tot 1938 was hij voorzitter en bestuurslid tot zijn dood.
Hij werd als leraar opgeleid, maar werd al jong chef bij de firma Gerhard Jannink & Zonen. Al zijn vrije tijd ging uit naar bestuderen van de geschiedenis van Twente. Met zijn vriend Mr. G.J. ter Kuile Senior trok hij vaak naar het buitengebied om naar verhalen van de boerenbevolking over vroeger te luisteren. Hij maakte de Twentse vlag, het Twentse wapen en schreef het Twents volkslied. Hij schreef Uit het land van katoen en heide (1922), een bundel van 42 van zijn artikelen in het Dagblad Tubantia. De bundel werd een groot succes, waardoor er nog een herdruk kwam en een vervolg in 1939. De twee boeken werden ook in een verzamelde uitgave (1950) gepubliceerd. Van Deinse is begraven op de Oosterbegraafplaats in Enschede. Op zijn graf ligt een veldkei met de bekende regel "hij had Twente lief".
[bewerk] Trivia
- Er is een straat in Enschede naar hem vernoemd: J. J. van Deinselaan.
- Er is een uitgeverij in Enschede die Van Deinse Media heet.
