Jan Ceulemans

Van Wikipedia

Jan Ceulemans (Lier, 28 februari 1957), bijgenaamd de Caje, is een Belgische voetbaltrainer en voormalig voetballer.

Speler:

Als voetballer begon Ceulemans bij de jeugdploeg van K. Lierse S.K.. In 1978 ruilde hij die ploeg in voor Club Brugge en daar speelde zijn hele spelerscarrière (1978 tot 1991). Ceulemans was een hardwerkende, bescheiden voetballer, die desalniettemin de wereldtop bereikte. Hij werd met de Brugse voetbalclub driemaal landskampioen (1980, 1988 en 1990) en tweemaal vicekampioen (1985 en 1986). Ceulemans won verder tweemaal de Belgische beker met Brugge.

Het was de succescoach Ernst Happel die de komst van de Caje naar Brugge verzilverde. En Brugge bleek een cub te zijn die op de maat van Ceulemans gesneden was, en omgekeerd. Ceulemans werd dé vertegenwoordiger van de Vlaamse volksclub en gaf als kapitein van Club Brugge en de nationale ploeg gestalte aan een succesrijk tijdperk voor Club Brugge, maar meer nog aan dat van de Rode Duivels.

De Caje was de natuurlijke leider van de meest succesvolle generatie voetballers die België ooit kende, met wereldtoppers als Erik Gerets, René Vandereycken, Franky Vercauteren, Jean-Marie Pfaff en Enzo Scifo. Als de Belgen uitgeteld leken, was het vaak Ceulemans die ze over de streep trok. Dat was Jan Ceulemans. De onderlinge verstandhouding tussen de kapitein en de aimabele bondscoach Guy Thys zorgde ervoor dat België gedurende de jaren tachtig en begin jaren negentig een gevreesde tegenstander was en zonder twijfel één van de beste elftallen ter wereld.

Een paar hoogtepunten van de Caje met de nationale ploeg:

• Verliezend finalist en revelatie op het EK 1980, waarin België in de halve finale thuisland Italië versloeg.
• De 1-0 overwinning tegen uittredend wereldkampioen Argentinië (met Diego Maradona als opkomend supertalent) in de openingswedstrijd van het WK 1982 in een tot de nok gevuld Camp Nou.
• De fabelachtige rush over vijftig meter tegen Hongarije tijdens datzelfde wereldkampioenschap, die de kwalificatie voor de tweede ronde opleverde. Het was Alex Czerniatynski die de perfecte assist afrondde.
• De vierde plaats op het WK 1986 nadat België de wereld verbaasde door landen als de Sovjetunie en Spanje uit te schakelen. In de halve finale bleek de latere wereldkampioen Argentinië net iets te sterk, maar België had de wereld verbaasd.
• Het WK 1990, waar België met mooi voetbal uitgroeide tot één van de grote favorieten, tot het in de laatste minuut van de tweede verlenging door Engeland in de tweede ronde werd uitgeschakeld.

Ceulemans werd driemaal uitgeroepen tot populairste Rode Duivel-speler. Verder won hij tot driemaal toe de Gouden Schoen en in 1990 kreeg hij de nationale trofee voor sportverdienste. In 517 competitiewedstrijden scoorde de Caje 230 doelpunten. Verder speelde Ceulemans maar liefst 96 keer voor de Rode Duivels en is daarmee anno 2006 nog steeds recordhouder. In deze 96 interlands maakte hij 23 doelpunten.

Trainer:

Op het eind van 1991 moest Ceulemans zijn spelerscarrière opgeven na een te zware blessure aan de knie. In 1992 werd hij voetbaltrainer bij Eendracht Aalst waarmee hij promotie maakte van tweede naar eerste nationale divisie en door een goed jaar in 1994/95 kon hij de club naar een vierde plaats leiden en Europees voetbal afdwingen. Bij Aalst werd hij het seizoen daarop ontslagen toen het minder ging.

Na een tijd kreeg hij een kans om aan de slag bij derdeklasser KSV Ingelmunster. Ook daar behaalde hij succes en na anderhalf jaar promoveerde de club naar tweede klasse. In 1999 kon hij terug in Eerste klasse aan de slag toen hij bij KVC Westerlo trainer kon worden. Na twee jaar won hij de Beker van België met de club. Hij bleef er zes jaar trainer.

In de loop van 2005 werd bekend dat hij voor het seizoen 2005/06 de nieuwe trainer zou worden van de ploeg waar hij als speler beroemd was geworden: Club Brugge. De ploeg straalde echter weinig vertrouwen en kracht uit en de resultaten vielen tegen. Na amper 9 maanden werd hij door Club Brugge opzij geschoven en vervangen door Emilio Ferrera.

Voorganger: Jean Janssens	Gouden schoen 1980	Opvolger: Erwin Vandenbergh
Voorganger: Enzo Scifo	Gouden schoen 1985	Opvolger: Jan Ceulemans
Voorganger: Jan Ceulemans	Gouden schoen 1986	Opvolger: Michel Preud'homme