Jascha Heifetz
Van Wikipedia
Jascha Heifetz (2 februari 1901 - 10 december 1987) was een Litouws violist van Joodse komaf.
Inhoud |
[bewerk] Jeugd
Heifetz werd geboren in Vilna (nu Vilnius) in Litouwen. Vanaf zijn derde jaar begon hij met vioolspelen. Eerst kreeg hij les van zijn vader, de vioolleraar Rubin Heifetz. Daarna kreeg hij vanaf vijf jaar les van de violist Ilya D. Malkin, zelf een leerling van Leopold Auer. Heifetz maakte zijn debuut in Kovno toen hij zeven jaar was met het vioolconcert van Felix Mendelssohn Bartholdy. In 1910 ging hij in de leer bij Leopold Auer, die eigenlijk geen leerlingen meer wilde aannemen maar maar voor Heifetz een uitzondering maakte.
[bewerk] Naar Amerika
In 1917, na het uitbreken van de Russische revolutie, ging Heifetz met zijn hele familie naar de Verenigde Staten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde hij op de piano jazzachtige stukken voor soldaten want hij was ook een goed pianist.
Heifetz speelde vrijwel het hele repertoire voor viool, kamermuziek en concerten, alleen met de moderne muziek had hij geen affiniteit. Hij was zeer geïnteresseerd in opnametechniek en heeft veel werken verschillende keren op plaat gezet. Heifetz speelde op een Guarneri del Gesù uit 1740, gebouwd in Cremona.
Later in zijn leven ging Heifetz ook zelf lesgeven. Tot zijn leerlingen behoren Erick Friedman, Yuval Yaron, Elizabeth Matesky, Claire Hodgkins, Yukiko Kamei, Varujan Kojan, Sherry Kloss, Eugene Fodor, Ayke Agus, en de Nederlanders Rudolf Koelman en Christian Bor.
[bewerk] Levenseinde
Door problemen aan zijn rechterschouder, die door een operatie niet helemaal verholpen werden, gaf hij vanaf 1972 geen concerten meer, maar hij bleef thuis nog wel spelen. In 1987 overleed hij aan de gevolgen van een val in huis. Heifetz is twee keer getrouwd geweest.
[bewerk] Betekenis
Heifetz heeft door zijn sublieme technische beheersing van het instrument enorme invloed gehad op het vioolspel. Voor zijn tijd was het geaccepteerd dat violisten ook tijdens concerten fouten maakten, dat noemde men soms zelfs interpreteren, maar met zijn spel zette hij een nieuwe standaard. De meningen over Heifetz waren en zijn verdeeld. Terwijl niemand twijfelde aan zijn fenomenale technische kunnen was er ook kritiek. Zijn vertolking was volgens sommigen te koel en technisch. Dat moet gedeeltelijk worden toegeschreven aan het feit dat hij met onbewogen gezicht speelde, wat hem op de bijnaam Stoneface kwam te staan.
