Jeroen Brouwers
Van Wikipedia
Jeroen Godfried Marie (Jeroen) Brouwers (Jakarta, 30 april 1940) is een Nederlands schrijver en essayist.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Jeroen Brouwers was het vierde kind van Jacques Theodorus Maria Brouwers (1903-1964) en Henriëtte Elisabeth Maria van Maaren (1908-1981). Later werd nog een broertje geboren. Zijn vader werkte als boekhouder bij een architectenbureau.
Na de Japanse invasie in 1943 en de capitulatie van het KNIL werd zijn vader overgebracht naar een krijgsgevangenkamp in de buurt van Tokio. Jeroen belandde met zijn grootmoeder Elisabeth Henrica Pos (1885-1945), zijn moeder en zus eerst in het Japanse interneringskamp Kramat. Na een paar maanden werden ze overgeplaatst naar het kamp Tjideng, in een buitenwijk van Batavia. Zijn grootouders hebben de kampen niet overleefd.
Na de oorlog werd het gezin herenigd en verhuisde naar Balikpapan (Borneo, nu Kalimantan).
Mevrouw Brouwers repatrieerde in 1947 met haar kinderen per schip naar Nederland. In 1948 kwam ook vader Brouwers naar Nederland.
Tot 1950 woonde Jeroen thuis bij zijn ouders. Toen hij 10 jaar oud was werd hij in diverse rooms-katholieke pensionaten ondergebracht. De reden was dat hij een onhandelbaar kind zou zijn dat na de vrijheid van Indië niet kon wennen aan het Hollandse keurslijf.
Zijn ouders verhuisden naar Delft. Daar haalde hij in 1955 zijn MULO-diploma.
Van 1958-1961 is Jeroen Brouwers in militaire dienst geweest. Hij zwaaide af als kwartiermeester der Speciale Diensten: Marine Inlichtingen Dienst (MARID). Na zijn dienstplicht ging hij in 1961 in Nijmegen als leerling-journalist werken bij het krantenconcern De Gelderlander. Hij maakte deel uit van de redactie van het soldatenblad Salvo.
In 1962 werd hij aangenomen bij de Geïllustreerde Pers in Amsterdam. Hij werd lid van de redactie van het blad Romance (later Avenue). Van 1964-1976 werkte Brouwers in Brussel als redactie-secretaris en later als (hoofd)redacteur van Uitgeverij Manteau. Van 1968-1971 woonde hij met zijn gezin in Vossem en later in Huize Krekelbos te Rijmenam (Mechelen). Er werden twee zonen geboren: Daan Leonard (1965-2006) en Pepijn (1968).
Na onenigheid met directeur Julien Weverbergh neemt Brouwers ontslag bij Uitgeverij Manteau. Hij gaat zich geheel aan het schrijven wijden. Na een periode in Warnsveld (bij Zutphen) betrekt hij huize Louwhoek in Exel, in de buurt van Lochem. In 1980 wordt zijn dochter Anne geboren.
In 1991 vestigt Brouwers zich op een woonboot in Uitgeest. In augustus 1993 verhuist hij naar Zutendaal in Belgisch-Limburg.
Jeroen Brouwers is sinds 1992 opgenomen in de Orde van de Vlaamse Leeuw en in 1993 Ridder in de Belgische Kroonorde.
[bewerk] Trivia
- In 2005 werd hij genomineerd voor de titel van De Grootste Belg, maar hij eindigde buiten de nominatielijst op nr. 411.
- De Vlaamse rockgroep De Mens schreef ooit een nummer genaamd "Jeroen Brouwers Schrijft Een Boek."
[bewerk] Prijzen
- 1967 - Vijverbergprijs voor Joris Ockeloen en het wachten
- 1980 - Multatuliprijs voor Het verzonkene
- 1981 - Dr. Wijnaendts Franckenprijs voor Kladboek
- 1982 - Geuzenprijs
- 1989 - F. Bordewijkprijs voor De zondvloed
- 1993 - Constantijn Huygensprijs voor zijn gehele oeuvre
- 1995 - Gouden Uil voor Vlaamse Leeuwen
- 1995 - Prix Fémina Etranger voor Rouge décanté (Bezonken rood)
- 2001 - Multatuliprijs voor Geheime Kamers
- 2001 - AKO Literatuurprijs voor Geheime kamers
- 2001 - Gouden Uil voor Geheime kamers
- 2001 - Humo's Gouden Bladwijzer voor Geheime kamers
[bewerk] Bibliografie
- Zonder onderschriften (zj.)
- 1964 - Het mes op de keel (verhalen)
- 1967 - Joris Ockeloen en het wachten (roman)
- 1968 - De toteltuin (verhalen)
- 1969 - Groetjes uit Brussel (verhalen)
- 1973 - Zonder trommels en trompetten (novelle)
- 1975 - Zachtjes knetteren de letteren. Een eeuw Nederlandse literatuurgeschiedenis in anekdoten
- 1977 - Zonsopgangen boven zee (roman)
- 1977 - Klein leed (verhalen)
- 1978 - Mijn Vlaamse jaren (memoires)
- 1979 - De nieuwe Revisor (pamflet)
- 1979 - Kladboek (essays)
- 1979 - Het verzonkene (roman)
- 1980 - De bierkaai. Kladboek 2 (essays)
- 1981 - Bezonken rood (roman)
- 1981 - Et in Arcadia ego (verhaal)
- 1982 - De spoken van Godfried Bomans (essay)
- 1982 - Alleen voor Vlamingen (essays)
- 1982 - Es ergo sum (essay)
- 1983 - Verhalen en levensberichten (verhalen)
- 1983 - Zonder onderschriften (toneel)
- 1984 - De laatste deur (essays)
- 1984 - Winterlicht (roman)
- 1986 - Hélène Swarth: haar huwelijk met Frits Lapidoth, 1894-* 1910 - (essay)
- 1986 - De sprong (novelle)
- 1986 - Hij is reeds aan de overzijde (necrologieënbloemlezing)
- 1987 - Kroniek van en karakter. Deel 1 (1976-1981) 'De Achterhoek' (brieven)
- 1987 - Kroniek van een karakter. Deel 2 (1982-1986 'De oude Faust' (brieven)
- 1987 - De schemerlamp van Hélène Swarth (essay)
- 1988 - Sire, er zijn geen Belgen (Boekenweekessay)
- 1988 - De zondvloed (roman)
- 1989 - Het tuurtouw (essay)
- 1990 - Zomervlucht (roman)
- 1991 - Het vliegenboek. Kladboek 3 (essays)
- 1993 - Het is niets (essay)
- 1993 - Verwoeste levens
- 1994 - Het circus der eenzaamheid. Kladboek 4 (essays)
- 1994 - Vlaamse leeuwen (essays)
- 1995 - Adolf & Eva & de Dood (essays)
- 1995 - Oefeningen in nergens bijhoren (essay)
- 1996 - Het aardigste volk ter wereld: Willem Frederik Hermans in Brussel. Bijdrage aan zijn biografie
- 1996 - De vervulling (verhalen)
- 1998 - Alles is iets (dagboekbladen en brieven)
- 1998 - De verliefden, hommage aan Fernand Victor Toussaint van Boelaere, 50 jaar na overlijden
- 1998 - Een beroemde naamgenoot
- 1998 - Terug thuis, verhalen, leerervaringen, voetnoten
- 1999 - Al dat papier
- 1999 - De zwarte zon, essays over zelfmoord en literatuur in de 20e eeuw
- 2000 - Geheime kamers (roman)
- 2001 - Papieren levens
- 2001 - Zachtjes knetteren de letteren. Literaire anekdoten - herziene en uitgebreide editie
- 2004 - Stoffer en blik
- 2005 - De schemer daalt
- 2006 - In het midden van de reis door mijn leven (Oerboek)
