Karel IV van Spanje
Van Wikipedia
| 1748-1819 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Spanje | ||||||
|
||||||
|
Karel Anton Pascal Frans Xavier Johan Nepomucenus Jozef Januarius Serafijn Didacus (Portici 11 november 1748 - Rome 20 januari 1819) was van 1788 tot 1808 koning van Spanje.
Hij was goedgelovig, bezat weinig intellectuele vaardigheden en werd volkomen gedomineerd door zijn vrouw Maria Louisa van Bourbon-Parma en haar minnaar, premier Manuel de Godoy.
[bewerk] Leven
Karel was de tweede zoon van Karel III en Maria Amalia van Saksen, dochter van keurvorst Frederik August II van Saksen. Omdat zijn oudere broer Filips geestelijk gehandicapt was, volgde Karel zijn vader bij diens dood op 14 december 1788 op als koning van Spanje. Hij hield zich voornamelijk met de jacht bezig en liet de staatszaken grotendeels over aan zijn vrouw en Godoy. Spanje raakte in 1793 betrokken bij de Coalitieoorlogen tegen Frankrijk en moest in 1800 zijn Amerikaanse bezit Louisiana aan Frankrijk afstaan. Na 1803 sloot hij zich aan bij Napoleon Bonaparte in de strijd tegen de Engelsen en steunde het Continentale Stelsel. Zijn vloot werd in de Zeeslag bij Trafalgar (1805) echter vernietigd. Hij zegde Frankrijk in 1807 steun tegen Portugal toe. De Franse intocht in Spanje zorgde feitelijk echter voor de bezetting van dat land.
Toen de Fransen naar Madrid oprukten, dwong een volksoproer te Aranjuez hem in maart 1808 de Fransgezinde Godoy te ontslaan. Hij trachtte naar Amerika te vluchten, maar werd door aanhangers van zijn zoon Ferdinand (VII) gedwongen te zijner gunste te abdiceren. Na interventie door Joachim Murat herriep hij zijn abdicatie weer, maar Napoleon dwong zowel Karel als Ferdinand op 2 mei tot troonsafstand en installeerde zijn broer Jozef Bonaparte op de Spaanse troon.
Karel aanvaardde een jaargeld van de Franse keizer en bracht de rest van zijn leven samen met Maria Louisa en Godoy door in Rome. Na de val van Napoleon werd Ferdinand VII koning.
[bewerk] Huwelijken en kinderen
Karel was gehuwd met Maria Louisa van Bourbon-Parma, een dochter van Filips van Parma. Uit het huwelijk werden veertien kinderen geboren, van wie er zeven hun kindertijd overleefden:
- Karel (1771-1774)
- Charlotte Joachime (1775-1830), gehuwd met koning Johan VI van Portugal
- Maria Louisa (1777-1782)
- Maria Amalia (1779-1798), gehuwd met haar oom Don Antonio, een zoon van Karel III
- Karel (1780-1783)
- Maria Louisa (1782-1824), gehuwd met koning Lodewijk van Etrurië
- Karel (1783-1784)
- Filips (1783-1784)
- Ferdinand VII (1784-1833), de vader van koningin Isabella II
- Carlos (1788-1855), Carlistisch troonpretendent
- Maria Isabella (1789-1848), gehuwd met koning Frans I der Beide Siciliën
- Filips (1791-1794)
- Philippa (1792-1794)
- Francisco de Paula (1794-1865), gehuwd met een dochter van Maria Isabella en Frans I, vader van Frans van Assisi, de echtgenoot van Isabella II
