Karel Willem van Nassau-Usingen
Van Wikipedia
| 1735-1803 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Vorst van Nassau-Usingen | ||||||
|
||||||
|
Karel Willem (Usingen 9 november 1735 – Biebrich 17 mei 1803) was van 1775 tot 1803 vorst van Nassau-Usingen. Hij was de oudste zoon van vorst Karel en Christina Wilhelmina van Saksen-Eisenach, dochter van Johan Willem van Saksen-Eisenach.
Hij werd in 1770 luitenant-generaal in de Staatse infanterie en volgde in 1775 zijn vader op. In 1783 sloot hij een erfovereenkomst met Nassau-Saarbrücken, Nassau-Weilburg en Nassau-Dietz (Oranje-Nassau) die de eenheid en onvervreemdbaarheid van Nassau en het eerstgeboorterecht erkende. Hij werd in 1789 bevorderd tot generaal en werd in 1790 kolonel van het regiment Walen en kapitein der grenadiers.
Na de dood van Hendrik in 1797 erfde hij ook Nassau-Saabrücken, dat hij door de Vrede van Lunéville in 1801 echter verloor aan Frankrijk. De Reichsdeputationshauptschluss van 1803 compenseerde hem ruimschoots met onder andere delen van Keur-Mainz, Keur-Keulen, de Palts en Hessen. Hij stierf in datzelfde jaar en werd, daar uit zijn huwelijk met Carolina Felicitas van Leiningen-Dagsburg-Heidesheim geen zoons meer in leven waren, opgevolgd door zijn broer Frederik August.
