Kriya-Yoga
Van Wikipedia
Kriya-Yoga is een vorm van yoga. De naam komt van het Sanskriet: Kri - handelen, en Ya - ziel, hetgeen wordt opgevat als het bewust waarnemen van de ziel, of goddelijke in jezelf in al je activiteiten tot uiting brengen.
[bewerk] Ontstaansgeschiedenis
De oorsprong van Kriya-Yoga verliest zich in de tijd. Wel maakt Patanjali, de schrijver van Yoga-Sutra's van Patanjali, tweemaal melding van Kriya-Yoga.
De aloude Kriya-Yoga werd door Mahavatar Babaji Maharaj in 1961 in India terug in de wereld gebracht. Deze Babaji leeft en mediteert sinds eeuwen afgezonderd met een selecte groep in de Himalaya en verschijnt slechts uiterst zelden en omwille van een bijzondere spirituele opdracht aan grote leraren, hoewel hij iedere serieuze kriya-yogi telepathisch begeleidt. Hij gaf zijn kennis aan de door hem opgeleide leerling Shyamacharan Lahiri Mahasaya van Benares.
Vervolgens werd die meditatiemethode van leraar op leerling doorgegeven, zoals gebruikelijk is in de yogatraditie. Lahiri's voornaamste discipelen waren Panchanon Bhattacharya, Swami Pranabananda, Swami Keshabananda, Swami Kebalananda (Yogananda's sanskrietleraar), Sri Bhupendra Nath Sanyal en Swami Sri Yukteswar giri. Sri Yukteswar's belangrijkste leerlingen waren Paramahansa Yogananda, Swami Satyananda giri en Paramahansa Hariharananda giri.
[bewerk] Verspreiding in het Westen
De kennis van meditatie, Kriya-Yoga, en de bovengenoemde spirituele meesters werden in de wereld vooral bekend door het boek van Paramahansa Yogananda: Autobiografie van een Yogi. Dit boek verscheen in 1946, oorspronkelijk in het Engels, door de auteur nog herzien in 1952, en werd intussen in vele westerse en Indische talen vertaald.
Yogananda had de grote verdienste de Kriya-Yoga naar het westen te brengen, hij bracht de helft van zijn leven door in de VS, tot zijn verscheiden in 1952.
Vanaf 1974 is Paramahansa Hariharananda geregeld naar het Westen gekomen, waar hij ook zijn lichaam verlaten heeft, eind 2002. Hij heeft de Kriya een serieus elan gegeven zowel in India als in het westen met een uitgebreid netwerk van leraren en ashrams of centra, en als meditatietechniek heeft het vrij sterk zijn authentieke vorm behouden.
