Loonse oorlog
Van Wikipedia
De Loonse Oorlog (1203 - 1206) was de strijd die ontstond om de opvolging van graaf Dirk VII van Holland.
Graaf Dirk VII van Holland stierf in 1203 en had alleen dochters voortgebracht, waarvan bij zijn overlijden alleen zijn dochter Ada nog in leven was. Het was zijn bedoeling geweest dat hij zou worden opgevolgd door zijn dochter Ada van Holland, maar ook zijn broer Willem van Friesland aasde op het Graafschap Holland. Nog voor haar vaders begrafenis trad Ada, 15 jaar oud, snel in het huwelijk met graaf Lodewijk II van Loon. Op weg naar haar vaders begrafenis werd zij opgewacht door getrouwen van haar oom Willem, waarna zij zich in de burcht van Leiden verschanste. Uiteindelijk wist Willem haar toch in handen te krijgen en zond haar naar Engeland.
Lodewijk vond aanvankelijk steun van de graaf van Vlaanderen en de bisschop van Luik en later ook de hertog van Brabant en wist Willem naar Zeeland te verdrijven. Vanaf 1205 keerde het tij en in 1206 werd er vrede gesloten (Verdrag van Brugge). Formeel werd Holland tussen Lodewijk en Willem verdeeld, maar uit diverse bronnen blijkt dat Willem de de facto heerser van Holland was. In 1207 wist Lodewijk zijn vrouw vrij te krijgen, maar hij moest hiermee wel zijn aanspraken op Holland opgeven. In 1208 nam Willem de titel "Graaf van Holland" aan.
