Louis Constant Westenenk
Van Wikipedia
Louis Constant Westenenk (Penawangan, Java, 2 februari 1872 - Wassenaar, 2 mei 1930) was een Nederlands diplomaat, taalkundige en bestuursambtenaar.
In Nederlands-Indië bracht Westenenk het nog tot gouverneur van Sumatra's Oostkust. In 1922 publiceerde hij een studie over het Rèntjong-schrift. Westenenk was ook Ridder in de Militaire Willems-Orde.
Westenenk was de zoon van de planter Jan Constantijn Westenenk en Françoise Josephine Emilie Louise Wardenaar. Westenenk groeide op bij zijn tante in Deventer en studeerde in Delft Indologie.
[bewerk] Loopbaan
Na zijn ambtenarenexamen in 1892 werd de Indoloog Westenenk in Bandoeng aangesteld. Later volgden aanstellingen in de Westerafdeeling van Borneo.
In 1896 nam Westenenk de opstandige Radèn Pakoe gevangen en werd daarvoor onderscheiden met de Militaire Willems-Orde. In 1897 werd hij controleur in het gebied van de Minangkabauers aan Sumatra's Westkust waar hij wegen heeft aangelegd.
In 1901 kwam Westenenk, controleur van Idi, in conflict met gouverneur-generaal Van Heutsz omdat in Idi een opstand was uitgebroken. Wesselink werd overgeplaatst naar Koetaradja in Atjeh en later controleur van Oelèëlheuë. Daar verzoenden de gouverneur en de controleur zich weer.
1903 was Westenenk wederom controleur van Minangkabau waarvan hij de taal vloeiend had leren spreken.
In 1914 werd de assistent-resident Westenenk, die toevallig op verlof in Nederland was, één van de twee Inspecteur-generaals in Anatolië en Armenië. In de buitenwereld waren de eerste berichten over de onderdrukking en massamoord op de Armeense bevolking al in 1894 doorgedrongen en waarnemers uit kleinere landen kwamen, nadat een aantal grote mogendheden druk op Turkije had uitgeoefend, polshoogte nemen. Westenenk moest daarbij vooral afgaan op de mededelingen van de Duitse, Oostenrijke en Amerikaanse ambassades waarvan de Duitse ambassade veel inlichtingen kon geven omdat Duitsland over een netwerk van agenten en consuls in Turkije beschikte. Westenenks missie was geen succes omdat hij werd tegengewerkt door de Turkse autoriteiten en de Eerste Wereldoorlog niet lang na zijn aankomst in Turkije uitbrak.
In 1915 was hij resident van Benkoelen en lid van de Volksraad (een soort Nederlands-Indisch parlement)
1920 resident van Palembang.
1921 Gouverneur van Sumatra's Oostkust waar hij ook Louis Couperus ontving.
1924 Raad van Indië.
Westenenk is in 1929 om gezondheidsredenen, zijn vrouw verdroeg de Indische hitte niet, teruggekeerd naar Nederland en werd daar raadsman voor studenten aan de Indologische faculteit. Deze functie paste Westenenk, die het enthousiasme van de studenten voor Indisch zelfbestuur niet deelde, niet.
In april 1930 vroeg de Britse regering Westenenk in Jeruzalem te onderzoeken waarom de Joodse en Palestijnse bevolking zo slecht kon samenleven maar Westenenk overleed plotseling op 2 mei 1930.
[bewerk] Publicaties van Westenenk
- In 1894 publiceerde Westenenk een artikel over de folklore van de de Moealang- en Sakadau-Dajaks.
- "Rèntjong-schrift. II. beschreven hoorns in het landschap Krintji", in Tijdschrift voor Indische Taal-, Land-, en Volkenkunde 61,(1922), Batavia, Albrecht en co./'s-Gravenhage, M. Nijhoff
- "Waar mens en tijger buren zijn"
- "Bijdragen tot de kennis der folklore van West-Borneo" in het Tijdschrift van het Bataviaasch Genootschap.
- Publicaties over adatrecht, oude geschiedenis en folklore van Minangkabau
- Een volledig overzicht van zijn vele publicaties op [1]
[bewerk] Publicaties over Westenenk
- J.L.Heldring in het NRC Handelsblad: "Nederland en de Armeense kwestie" 12 oktober 2006.
- A.Melles-de Haas: Een scriptie over "Nederlandse diplomaten en dagbladen over de vervolging van de Armeniërs tijdens de Eerste Wereldoorlog". Open Universiteit 2001.
- Levensbeschrijving in het jaarboek van de Nederlandse Maatschapij der Letterkunde (1933)
