Louise van Mecklenburg-Strelitz

Van Wikipedia

Koningin Louise in 1801 door Élisabeth Vigée-Lebrun

Louise Augusta Wilhelmina Amalia (Hannover, 10 maart 1776 - Slot Hohenzieritz, 19 juli 1810), Hertogin van Mecklenburg, was koningin van Pruisen.

Louise was de dochter van groothertog Karel II van Mecklenburg-Strelitz. In 1793 huwde ze met Frederik Willem III van Pruisen. Ze werd zeer geliefd door haar moedig optreden tegen Napoleon bij de onderhandelingen in Tilsit van 1807. Zij kwam in een persoonlijk onderhoud met de Franse keizer op voor haar volk dat na de nederlaag van Pruisen in de Slag bij Jena door de overwinnaar vernederd zou worden. Bonaparte verklaarde later naar verluidt dat hij zeer onder de indruk was geweest van haar verschijning en dat hij haar zeker in alles tegemoet was gekomen als het gesprek nog een kwartier langer geduurd had - het was echter onderbroken door tussenkomst van de ongeduldige echtgenoot van de Pruisische koningin. Na haar vroegtijdige dood werd zij verheven tot het symbool van alle deugden die een goede Pruisische vrouw moest bezitten en zij werd onderwerp van een heuse "Louise-cultus", die tot in de tijd van de Republiek van Weimar zou voortduren. Niet ten onrechte is zij weleens de Maagd Maria van het protestantse Pruisen genoemd...

[bewerk] Louises

Zij stond bovenaan 4 generaties vrouwen die zich telkens Louise noemden - van moeder op dochter - en waarvan de laatste de moeder was van Ingeborg van Denemarken. Deze laatste op aan beurt de moeder van de Belgische koningin Astrid van Zweden. Op haar beurt de moeder van Boudewijn I van België en de huidige Albert II van België.