Luc Brewaeys
Van Wikipedia
Luc Brewaeys is een Vlaams componist geboren te Mortsel op 25 augustus 1959.
Hij studeerde compositie te Brussel (bij André Laporte), in Sienna (bij Franco Donatoni) en in Darmstadt (bij Brian Ferneyhough). In de jaren tachtig werkte hij regelmatig samen met Iannis Xenakis in Parijs. Hij ontving meerdere prijzen en kreeg opdrachten van meerdere binnen- en buitenlandse orkesten. Hij gebruikt een uitermate gevarieerd instrumentarium, onder meer veel slagwerk, en schuwt het experiment niet. Een aantal van zijn werken kregen een 'knipoog'-titel: het zijn befaamde whisky-merken.
[bewerk] Belangrijkste werken
- Symfonie Nr. 1 ".... E poi c'era..." (1985)
- Symfonie Nr. 2 "Komm! Hebe dich..." (1987 voor groot orkest)
- Requialm (1989 voor sopraan en klein orkest)
- Pyramids in Siberia (1989 voor piano solo)
- Non lasciate ogni speranza (1990 voor sopraan, saxofoon en orkest)
- Symfonie Nr. 3 "Hommage" (1991)
- Antigone (1991, Lyrische Tragedie voor 4 zangers, 5 acteurs, 2 slagwerkers en elektronische klanken op Libretto van Dirk Opstaele)
- Symfonie Nr. 4 "Kientzyphonie" (1992 voor saxofoon en groot harmonieorkest)
- Talisker (1993 - het openingsconcert voor Antwerpen Culturele Hoofdstad van Europa, uitgevoerd in de hall van het Centraal Station)
- Symfonie Nr. 5 "Laphroaig" (1993)
- Bowmore (1995, strijkkwartet nr. 2)
- OBAN (1997 voor 9 instrumenten)
- Symfonie Nr. 6 (2000 voor orkest en live-electronics)
- Credera, in memoriam Franco Donatoni (2000 voor sopranen en orkest, tekst Jan Fabre)
- Symfonie Nr. 7 (2002)
- Jocasta (2003, voor mezzo-sopraan en 16 instrumenten)
- Symfonie Nr. 8 (2004 voor groot orkest met 5 Hoornsolisten)
- Préludes van Claude Debussy (2002-04 hercompositie voor orkest)
- Along the Sores of Lorn (2005 voor orkest)
- Painted Pyramids (2006 voor piano, 5 insrumenten en live-electronics)
- L'uomo dal fiore in bocca (2006 - opera in één bedrijf voor bariton, tenor en orkest op Libretto van de componist naar Luigi Pirandello, opdracht van de Muntschouwburg)
