Marcus Grunnius Corocotta
Van Wikipedia
Marcus Grunnius Corocotta is eigenlijk slechts bekend uit zijn testament, dat bewaard is gebleven. Zijn cognomen dankt hij misschien aan het fabeldier, en met enig recht, want er wordt hem verweten ruw met de huisraad omgesprongen te zijn. Zijn testament is een kolderiek verhaal in de vorm van het testament van het varkentje dat geslacht moet worden door een bijzonder wrede kok. De naam Grunnius kan vertaald worden als Knorretje. Omdat hij zelf niet schrijven kan, heeft hij een schrijver ingehuurd.
Aan mijn vader, Verrinius Lardinus (1), laat ik dertig maten eikels na.
Aan mijn moeder, Veturina Scrofa (2), veertig maten graan uit Laconia.
Aan mijn zuster Quirona, bij wiens huwelijk ik niet aanwezig kan zijn, dertig maten tarwe.
1) lardum, laridum: lat. Spek. Vgl. engels lard.
2) scrofa: lat. zeug.
Verder vermaakt Grunnius zijn hele lichaam worstenmakers krijgen zijn ingewanden, slagers zijn poten, meisjes zijn "spiertje" (musculum), spotters, gevoellozen en advocaten de oren... Marcus Grunnius Corocotta blijkt echter niet haatdragend, een "ongenoemde kok" laat hij namelijk een schotel na.
