Martin Bakker
Van Wikipedia
Martin Bakker is een Nederlandse multi-instrumentalist (basgitaar, contrabas, [tuba], drums, gitaar, zang).
Bakker speelde live en op de plaat bij verschillende Nederlandse bands en gezelschappen, meestal als basgitarist, waaronder Gruppo Sportivo, Jan Rot, Bombitas, Jango Edwards, Nits, Freek de Jonge, Stips en Het Groot Niet Te Vermijden. Bakker is vanaf 1979 actief in als professioneel musicus. Begonnen als bassist in een commercieel orkest genaamd De Roomsoezen met o.a. Flip en Michiel Jansen, Hans Dagelet en Rinus Groeneveld, speelde hij als 17 jarige al bij het Werktheater in de voorstelling Een Zwoele Zomeravond waarmee de theatergroep in het zomerseizoen door Nederland trok met een circustent. Na omzwervingen door Popland met o.a. Gruppo, waarmee hij enige grote Europese tournees (Duitsland, Italië, Scandinavië) deed met als hoogtepunten Roskilde festival en Rockpalast, sloot hij de samenwerking met Hans Vandenburg af met een tour door Italië in 1983. Na ongeveer twee jaar experimenteren met songwriting met Iddo de Ru wat weer resulteerde in een band genaamd De Clip {vijfde plaats grote prijs van Nederland 1985], gaat hij samen met zijn broer Roy Bakker (drums) een samenwerkingsverband aan met Jan Rot. Ze vormen een driemansband en maken een lp en spelen o.a. een jaar lang in het voorprogramma van de Golden Earring. Ze spelen vaak overal in Nederland met als hoogtepunt Parkpop Den Haag. Samen met Roy vormt Martin een ritmesectie die vaak samenwerkt. Bombitas, de Clip en later bij Freek en Stips. Na de Bombitas stopt de samenwerking met Roy als Martin op tournee gaat met Jango Edwards, een Amerikaanse clown met veel werk in o.a. Frankrijk, Spanje, Italië en Duitsland. Als Jango na twee jaar de band ontslaat legt Martin contact met RJ Stips en wordt gevraagd om bij de Nits te komen bassen. Met Nits maakt hij drie tournee's en een cd. Als RJ stopt bij de Nits vraagt hij Martin mee om een tour met Freek te doen samen met Roy. Ze begeleiden Freek drie tours lang en winnen de Scheveningse caberet begeleidingsprijs. Ze maken in de tussentijd ook nog een soloCD voor Robert-jan Stips met oud Supersister materiaal, opnieuw opgenomen, afgewisseld met nieuw materiaal. Inmiddels is het 1996 en het theater blijft trekken. Martin wordt gevraagd om in te vallen bij Het Groot niet te Vermijden en dat bevalt iedereen zo goed dat de jongens vragen of hij niet permanent bij ze wil spelen. Ze vormen een ijzersterk collectief en de zalen zijn uitverkocht. Inmiddels is het 2007 en zijn ze aan hun tiende theaterprogramma bezig.
| Dit artikel is een beginnetje over muziek. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
