Max Havelaar (film)
Van Wikipedia
Max Havelaar of de koffieveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappij is een Nederlands-Indonesische speelfilm uit 1976 van Fons Rademakers, naar het gelijknamige boek van Multatuli.
De hoofdrollen worden gespeeld door Peter Faber (Max Havelaar) en Sacha Bulthuis (Tine). Rutger Hauer, die de hoofdrol had willen spelen, vervult een bijrol als Duclari; Krijn ter Braak speelt de controleur Verbrugge en Adendu Soesilaningrat speelt de rol van inlands regent. Het camerawerk is van Jan de Bont. Het scenario van Gerard Soeteman is gebaseerd op Max Havelaar, maar vooral aan het einde van de film krijgt de geschiedenis van Saïdjah en Adinda meer nadruk. Willem Frederik Hermans bekritiseerde het resultaat; het kon volgens hem wegens de zwakke compositie geen verfilming van het boek worden genoemd.
De film is grotendeels in Indonesië gedraaid, met steun van de Indonesische regering. Omdat het Soeharto-regime moeite had met de scènes over onderdrukking door een inlandse regent, was Max Havelaar pas in 1987 voor het eerst in Indonesië te zien. Ook in verschillende Europese landen met een koloniaal verleden werd de film niet uitgebracht. De scènes waarin het optreden van het KNIL worden verbeeld maakten Nederland duidelijk dat het in de 19e eeuw al een eigen My Lai had gekend.
Max Havelaar won de speciale juryprijs op het filmfestival van Teheran, een ereprijs op het filmfestival van Napels, en de Bodil, een Deense prijs voor de beste niet-Engelstalige film. De fim werd in 2003 door A-Films en het Nederlands Filmmuseum op dvd uitgebracht, als onderdeel van een box met 11 Rademakers-fims.
