Max van Egmond
Van Wikipedia
Max Rudolf van Egmond (Semarang (Java), 1 februari 1936) is een Nederlandse bas-bariton.
[bewerk] Biografie
Max van Egmond voltooide zijn schoolopleiding na de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Zijn muzikale talent werd ontdekt door de dirigent van het schoolkoor van het Willem de Zwijger Lyceum in Bussum, de heer Colijn. Vervolgens nam hij vanaf 1954 gedurende 25 jaar zangles in Bussum bij pedagoge Tine van Willigen-de Lorme. In 1956 ging Max als nieuwslezer bij de radio nieuwsdienst van het ANP werken. In 1959 werd hij prijswinnaar op het Vocalisten Concours te 's-Hertogenbosch. Later won hij prijzen bij concoursen te Brussel (1959) en München (1964). Sinds 1959 ontwikkelde Max van Egmond een solistische carrière als zanger van oratoria, liederen, cantates en barokopera's. Hij staat vooral bekend als interpreet van Bach's cantates, missen en passies en vanaf 1965 nam hij deel aan integrale Bach-opnames onder dirigenten Gustav Leonhardt, Nikolaus Harnoncourt en Frans Brüggen. Later verschenen ook CDs waarop Van Egmond liederencycli zingt van Schubert en Fauré.
Als artiest van internationale betekenis ontving hij talrijke prijzen en oorkonden, waaronder een ridderorde van H.M. Koningin Beatrix. Tijdens zijn 45-jarige carrière trad Max van Egmond op in alle werelddelen, het vaakste in Noord Amerika.
Daarnaast was Max van Egmond als docent verbonden aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam. Nog steeds geeft hij masterclasses in binnen- en buitenland.
