Mina (zangeres)

Van Wikipedia

Mina (Busto Arsizio, 25 maart 1940), geboren als Mina Anna Mazzini, is een Italiaanse zangeres. Ze is vooral bekend van haar hit Heißer Sand.

Inhoud

1 Biografie
2 Discografie
- 2.1 Singles
3 Externe link

[bewerk] Biografie

Mina Mazzini werd op 25 maart 1940 in de Italiaanse stad Busto Arsizio geboren en groeide op in Cremona. Daar houdt ze haar bijnaam Tigre di Cremona (Tijger van Cremona) aan over. Ze breekt in 1958 door in de muziek. In die tijd treedt ze op onder de artiestennaam Baby Gate en zingt ze Rock-'n-roll-nummers. In 1959 komt ze voor het eerst op de televisie. In het programma Il Musichiere zingt ze Nessuno. In datzelfde jaar scoort ze haar eerste hit in Italië met Tintarella di luna, wat daar een #3-hit wordt. De twee daaropvolgende jaren neemt ze seel aan het San Remo festival. In 1960 eindigt ze achtste met È vero en in 1961 vierde met Io amo tu ami. Haar andere deelname van 1961, Le mille bolle blu, wordt vijfde. Dat jaar scoort ze zelfs een klein hitje in Amerika met This world we love in (Il cielo in una stanza), een nummer in het Italiaans.

In 1962 breekt Mina door in Nederland en de Duitssprekende landen. In Duitsland staat Mina negen weken op #1 met haar hit Heißer Sand. In Nederland weet ze twee weken op #1 te staan met dat nummer, maar dat is mede dankzij de populaire vertaling Brandend zand van Anneke Grönloh, waarvan de verkopen bij de single van Mina worden opgeteld. In Nederland en Vlaanderen scoort ze daarna nog een klein hitje met Fiesta Brasiliana. Daarna verdwijnt ze voorgoed uit de Vlaamse en Nederlandse hitlijsten. In Duitsland weet ze haar succes echter wel voort te zetten met enkele Duitstalige liedjes, maar in 1964 heeft ze ook daar haar laatste hit met Ja, die Liebe lebe hoch.

In haar eigen land Italië is Mina wel altijd populair gebleven. Tot in de jaren 80 scoort ze met regelmaat grote hits. Zeven daarvan bereiken de eerste plaats in Italië: Il Cielo in una stanza (1960), Moliendo Cafè (1962), E' l'uomo per me (He walks like a man) (1964), Un anno d'amore (C'est irreparable) (1965), Grande grande grande (1972), Parole parole (duet met Alberto Lupo) (1972) en E poi (1974). Daarnaast zorgt ze met La canzone di Marinella van het album Dedicato a mio padre uit 1967 voor de doorbraak van singer-songwriter Fabrizio de André, die het voor haar schreef. Gedurende de jaren 60 en 70 is ze tevens een populaire televisiester in Italië. In 1963 raakt ze echter verwikkeld in een schandaal, waardoor ze een paar jaar van de Italiaanse televisie geweerd wordt. Ze weigerde namelijk toe te geven dat ze zwanger was van acteur Corrada Pani, die getrouwd was met Renata Monteduro. Het kind, Massimiliano Pani, wordt op 18 april 1963 geboren en wordt later muzikant en producer. Mina was zo geliefd bij het publiek dat ze later weer voor de televisie mocht werken.

In 1966 gaat Mina in het Zwitserse Lugano wonen. Het duurt echter tot 1989 wanneer ze de Zwitserse nationaliteit krijgt. Vanaf 1978 leidt ze daar een teruggetrokken leven, maar ze blijft wel singles en albums uitbrengen. Hoewel haar singles vanaf 1987 niet meer veel teweeg brengen, blijven haar albums uiterst succesvol. Sinds het begin van de Italiaanse albumhitlijst in 1965 heeft ze tot op heden elk jaar met een album hoog genoteerd gestaan. In 2002 maakt ze ook een comeback in de hitlijst met de #3-hit Succhiando l'uva. Mina is op dat moment 62 jaar. Haar laatste grote hit heeft ze in 2003 met Don't call me baby (Can't take my eyes off you), een cover van de hit van Frankie Valli. Dat nummer komt tot de vierde plaats.

[bewerk] Discografie

[bewerk] Singles

Titel	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal noteringen (maanden)	Bron
Singles met hitnoteringen in prehistorische hitlijsten
Heißer Sand	21-7-1962	1	18	Platennieuws
Fiesta Brasiliana	jan 1963	21	2M	Muziek Expres Top 30
Fiesta Brasiliana	jan 1963	20	1M	Muziek Parade