Muon-neutrino
Van Wikipedia
Een muon-neutrino of mu-neutrino (symbool νμ) is een neutrino dat optreedt als de isospin partner van het muon.
Het is een ongeladen lepton. Het is dus een elementair deeltje of meer algemeen een subatomair deeltje. Het muon-neutrino heeft een spin van een half en is dus een fermion. Het is elektrisch ongeladen, dus neutraal, vandaar de naam. Het muon-neutrino is van dezelfde generatie van materie als het muon. Het is nog niet zeker, of het muon-neutrino een massa bezit of niet, maar als het er één heeft, dan is ze kleiner dan 0,19 MeV.
Het muon-neutrino is een neef (2e generatie) van het elektron-neutrino (1e generatie) en het tauon-neutrino (3e generatie). Voor meer gegevens zie het standaardmodel
[bewerk] Ontdekking
Het muon-neutrino werd in 1962 ontdekt met een experiment bij het Alternating Gradient Synchrotron[1] op Brookhaven National Laboratory in de Verenigde Staten. Voor de ontdekking van het muon-neutrino kregen de natuurkundigen Leon Lederman, Melvin Schwartz en Jack Steinberger in 1988 de nobelprijs voor de natuurkunde.
