Naar het middelpunt der aarde
Van Wikipedia
Naar het middelpunt der aarde (Voyage au centre de la terre) is een van de eerste boeken van de Franse schrijver Jules Verne. Het boek beschrijft de poging van de Duitse geoloog Prof. Otto Lidenbrock om het middelpunt van de Aarde te ontdekken door in een vulkaan af te dalen. Hoofdpersoon is zijn neefje, Axel.
[bewerk] Het verhaal
Prof. Lidenbrock bestudeert een oude IJslandse gecodeerde runentekst. Uiteindelijk weet hij, met enige hulp van zijn neefje Axel, deze te ontcijferen. De tekst luidt:
Daal af in den krater van den Sneffels Yocul (Snæfellsjökull), dien de schaduw van den Scartaris treft vóór den eersten Juli, vermetele reiziger! en gij zult het middelpunt der aarde bereiken. Ik heb het gedaan. Arne Saknussemm.
De professor onderneemt hierop met Axel de reis naar IJsland om in de slapende vulkaan Snæfellsjökull af te dalen, samen met de ingehuurde gids Hans.
De groep daalt dieper en dieper af, en reist daarbij ook zuidwaarts, weg van IJsland. Ze zien allerlei rotsformaties, fossielen en mineralen. Op een diepte van "dertig uur gaans" (ca. 150 km) bereikt het gezelschap een onderaardse zee, die de Lidenbrockzee wordt genoemd. De enorme grot wordt verlicht door een electrisch verschijnsel en er komen zelfs weerverschijnselen voor. Op een geimproviseerd vlot vertrekken ze van Grauben-haven (vernoemd naar Axels geliefde) via het vulkanische eilandje Axel naar Kaap Saknussemm aan de zuidkust van deze enorme zee.
De oversteek duurt vele dagen en de reizigers ontdekken prehistorische dieren en wonen zelfs een gevecht bij tussen een plesiosaurus en een pliosaurus. Ook raken ze in een storm verzeild.
Bij Kaap Saknussemm blijken zelfs prehistorische bossen, dinosaurussen en een prehistorische mens te zijn. De groep vindt dit niet erg veilig en trekt zich terug. Bovendien blijkt Saknussemm een grot bij de kaap ingegaan te zijn, wat blijkt uit een oud mes en een inscriptie.
Al snel blijkt de weg door een rotsblok geblokkeerd te zijn. Axel en de professor trachen het blok met buskruit op te blazen, maar de ontploffing heeft een onvoorzien neveneffect. De zee met daarop het vlot met daarop Axel, de professor en Hans wordt in een donker gat gezogen.
De stroom leidt uiteindelijk weer omhoog, naar de kraterpijp van een vulkaan. Het water verdampt meer en meer en een soort lavadeeg blijft achter. Voor de uitbarsting het vlot kan vernietigen of wegschieten stappen de reizigers eraf en klauteren door een grot het daglicht in. Zij blijken op het eiland Stromboli te zijn.
Na Hans' loon te hebben uitbetaald gaat elk zijns weegs. Professor Lidenbrock wordt zeer beroemd, en Axel trouwt met zijn beminnelijke Gräuben.
[bewerk] Trivia
- De aardkorst heeft in werkelijkheid een dikte van slechts ca. 8-64 km.
- Jules Verne is nooit op IJsland geweest, maar beschreef het eiland aan de hand van beschrijvingen en kaarten.
- De meegebrachte uitrusting (voedsel, toestellen en apparaten, buskruit) zouden in werkelijkheid niet te tillen zijn.
- De protagonisten zijn op Hans na allemaal Duitsers. In latere werken zijn de Duitsers antagonisten of karikaturen. Dit heeft zeer waarschijnlijk te maken met de Franse nederlaag in de Frans-Pruisische oorlog.
