Nieuwe Kerk (Den Haag)
Van Wikipedia
De Nieuwe Kerk is een kerkgebouw in Den Haag aan het Spui. Het werd in 1649 gebouwd nadat de Grote Kerk te klein was geworden. De bouw werd voltooid in 1656.
De Nieuwe Kerk werd ontworpen door timmerman Pieter Noorwits. De kerk geldt als een hoogtepunt van de vroege protestantse kerkelijke architectuur in Nederland. Zoals veel kerken uit die tijd is de Nieuwe Kerk een centraalbouw. In tegenstelling tot andere centraalbouwen heeft de kerk echter geen eenvoudige cirkelvormige of veelzijdige plattegrond maar bestaat de ruimte uit twee achtzijdige delen die met elkaar verbonden zijn door een iets smaller deel waarin de preekstoel werd opgesteld. De architectuur van de kerk vertoont elementen van zowel renaissance als classicisme.
De kerk werd in 1969 gesloten en na een lange restauratie heropend als concertzaal.
In de kerk bevindt zich een orgel dat gebouwd werd door Johannes Duyschot in 1702. Uit de bouwtijd resteert nog het grootste deel van het pijpwerk en de kast. Het orgel werd in 1867 verbouwd door één van de beste orgelmakers van die tijd, het bedrijf van Christian Gottlieb Friedrich Witte. Zij pasten het orgel aan, zodat het ook goed bruikbaar werd voor Romantische muziek.
De kerk lag voor de demping van de grachten op een eiland tussen het Spui, de Rotterdamse Veerkade, Amsterdamse Veerkade, Stille Veerkade, de Paviljoensgracht en de St. Anonusburgwal.
In de kerktuin bevindt zich het grafmonument van Spinoza.
