Oca
Van Wikipedia
| Oca | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Oxalis tuberosa Molina (1782) |
De oca (Oxalis tuberosa) is een overblijvende, bossige, tot 30 cm hoge, kruidachtige plant. De plant produceert 6 tot 8 knollen met een witte, gele of rossige kleur. Het oppervlak van de knollen is onregelmatig gevormd.
De bladeren zijn afwisselend geplaatst, handvormig geveerd en langgesteeld. De bladeren hebben vaak een violette kleur en een zachte beharing. De bloemen groeien solitair of in kleine groepen. De kroonbladeren zijn vrijstaand en lichtgeel gekleurd. De vruchten zijn kapselvruchten met meerdere kleine zaden.
De knollen hebben een zoetige smaak, maar afhankelijk van het gehalte aan oxaalzuur een licht bittere smaak. De bittere smaak kan verdwijnen door de knollen meerdere dagen in de zon te leggen, waardoor het oxaalzuur wordt omgezet. De knollen worden gekookt, gebakken, gefrituurd, zoetzuur ingelegd of rauw met suiker gegeten. De bladeren en de jonge stengels kunnen worden gekookt of rauw aan salades worden toegevoegd.
De oca is meer dan 6000 jaar geleden gedomesticeerd in de Andes in Ecuador en Peru. De plant groeit op hoogtes tot 4000 meter. De oca wordt geteeld in de bergen van Midden- en Zuid-Amerika en in Nieuw-Zeeland.
