Omri

Van Wikipedia

Omri ("De Heer is mijn leven") was de koning van Israël en de vader van Achab. Hij regeerde van 876 v. Chr. - 869 v. Chr. Hij was commandant van het Israëlitische leger tijdens de heerschappij van Ela. Toen Zimri Ela vermoordde en zichzelf tot koning uitriep, riep het leger te Gibbeton Omri uit tot koning. Hij leidde het leger naar het koninklijk paleis in Tirza waar Zimri, die inzag dat verzet zinloos was, het paleis in brand stak en stierf (1 Koningen 16:15-19).

Na dood van Zimri gaf "de helft van het volk" hun steun aan de pretendent Tibni. Het duurde enkele jaren voordat Omri erin slaagde Tibni te verslaan. Omdat Omri God niet met heel zijn hart was toegedaan, heeft de auteur van het Bijbelboek Koningen zijn prestaties geminimaliseerd. Zo worden de vele bouwprojecten die Omri en zijn zoon Achab ondernamen niet vermeld. Wel wordt vermeld dat Omri een berg kocht van Semer en daar zijn hoofdstad Samaria bouwde.

Omri zat stevig genoeg in het zadel om het koninkrijk bij zijn dood aan zijn zoon Achab na te laten. Hiermee slaagde Omri erin een dynastie te vestigen, die de Omriden worden genoemd. Zijn nakomelingen heersten niet alleen voor de volgende veertig jaar over Israël, maar ook kort over Juda. Ook was hij belangrijk genoeg dat zijn naam voorkomt op de stèle van Mesa werd opgericht. In Assyrische inscripties wordt Israël nog lang na zijn dood "Land van Omri" genoemd.