Opiumwet
Van Wikipedia
De Opiumwet is een Nederlandse wet van 12 mei 1928, die sindsdien vele malen is gewijzigd. In deze wet wordt onderscheid gemaakt in harddrugs (lijst I) en softdrugs (lijst II).
In beide gevallen is het in beginsel verboden om middelen die op de lijst staan:
- A. binnen of buiten het grondgebied van Nederland te brengen (smokkelen);
- B. te telen, te bereiden, te verwerken, te verkopen, af te leveren, te verstrekken of te vervoeren;
- C. aanwezig te hebben (het bezit);
- D. te vervaardigen.
In bepaalde gevallen is er ontheffing mogelijk, bijvoorbeeld voor medicinaal gebruik. In de praktijk worden verder coffeeshops in bepaalde gevallen gedoogd, maar dit staat niet in de wet. Het gedoogbeleid wordt geregeld in de instructie van het Openbaar Ministerie, de zogeheten 'Richtlijnen voor het opsporings- en strafvorderingsbeleid inzake strafbare feiten van de Opiumwet'. De Opiumwet zelf is met slechts 15 artikelen tamelijk beknopt.
De hoogste straf op een delict uit de Opiumwet is twaalf jaar gevangenisstraf, voor drugssmokkel.
