Petroleumkachel

Van Wikipedia

Een petroleumkachel produceert warmte door middel van het verbranden van petroleum.

Petroleumkachels hebben meestal een ingebouwd brandstofreservoir en lozen de verbrandingsproducten direct in de ruimte waar zij staan opgesteld. Zij worden dan ook ingezet als bijverwarming of noodverwarming bij eventuele uitval van nutsvoorzieningen. In landen waar een aardgasnet ontbreekt - zoals Japan - is er sprake van inzet als hoofdverwarming.

Het principe van de kachels is gebaseerd op een vlam afkomstig van een cylindervormige lont (kous) waarvan de onderzijde in een bad van petroleum gedompeld is. De lengte van het bovendeel bepaalt de vlamhoogte, de diameter van de kous is bepalend voor het maximale verwarmingsvermogen. Moderne kousen bestaan uit twee delen: een hittebestendig bovendeel van glasfiber vezels en een vilten of katoenen onderkant. De petroleum wordt door de cappilaire werking naar de top van de kous gezogen, alwaar het verbrandt. Als de kachel op bedrijfstemperatuur is, dan zorgt de hitte ervoor dat de petroleum in het fiberglas bovendeel overgaat in de gasfase, en het gas ontbrandt enkele millimeters boven de kous.

Omdat de verbrandingsgassen direct in de ruimte geloosd worden, is het van belang dat de petroleumgassen zo volledig mogelijk verbranden. Hiertoe is de cylindervormige lont geplaatst tussen een geperforeerde metalen buiten- en binnencylinder, en wordt aan de onderzijde lucht aangezogen. Doordat dit samenstel in een glascylinder is geplaatst, treedt er tijdens de verbranding door de schoorsteenwerking een forse trek op. Door de gaten in de binnen- en buitencylinders vinden er wervelingen plaats, en dus treedt er een intensieve menging met de aangezogen lucht op, en loopt de temperatuur op tot 800 graden Celsius.

Bij sommige modellen worden de hete gassen in een tweede verbrandingsruimte nogmaals gemengd met lucht. De hete gassen die als een wervelende kolom naar boven bewegen komen uit in een tweede, cylindervormige verbrandingskamer, met aan de onderkant luchtgaten. Door de schoorsteenwerking van de stijgende gaskolom wordt lucht aangezogen. De hete gaskolom wordt door een cirkelvormige plaat naar buiten verspreid, waardoor intensieve menging met de aangezogen lucht plaatsvindt en de temperatuur oploopt tot zo'n 1200 graden Celsius. Hierdoor is in de praktijk sprake van een zeer schone, en reukloze verbranding, met als restproducten waterdamp en kooldioxide gas.

[bewerk] Risico's

Verkeerd gebruik van een petroleumkachel brengt risico's met zich mee. Uit zuinigheidsoverwegingen wordt vaak onvoldoende geventileerd. Het gevolg is, dat de luchtvochtigheid omhoog gaat: Een kachel met een verwarmingsvermogen van 2,5 kW verbruikt ongeveer 0,25 liter petroleum per uur en produceert eveneens 0,25 liter water. Een tweede gevolg is, dat bij toenemend zuurstofgebrek de verbranding onvolledig wordt en dat het dodelijke koolmonoxide wordt gevormd. Moderne kachels zijn daarom zo geconstrueerd dat zij bij een te laag zuurstofgehalte de vlam doven.

Eveneens uit zuinigheidsoverwegingen wordt bespaard op brandstofkwaliteit. De beste brandstof is een zwavel- en aromaatarme petroleum met een verhoogd vlampunt. Standaard petroleum bevat echter tussen de 15..20% aromaten. Hoewel deze aromaten -zeker bij een naverbrander - volledig verbranden, is het niet ondenkbaar dat bij het slecht regelen van de vlamhoogte de verbrandingstemperatuur te laag wordt, waardoor de aromaten in gasvorm het binnenmillieu aantasten. Een ander fenomeen is dat de petroleum gemengd wordt met bijvoorbeeld benzine. In dat geval dreigt -door het lage vlampunt van benzine- explosiegevaar.