Pier Paolo Pasolini

Van Wikipedia

Pier Paolo Pasolini (Bologna, 5 maart 1922 – Ostia, 2 november 1975) was een Italiaans filmregisseur, dichter en schrijver.

Tekening van Pier Paolo Pasolini

monument in Ostia ter herinnering aan de moord op Pasolini

In 1939 ging hij studeren aan de universiteit van Bologna. Hij publiceerde zijn eerste gedichtenbundel (Poesie a Casarsa) in 1941. Tijdens de toen aan de gang zijnde Tweede Wereldoorlog werd hij in het leger opgenomen en raakte hij later in Duitse krijgsgevangenschap waaruit hij echter wist te ontvluchten. Na de oorlog werd hij lid van de Communistische Partij van Italië; het lidmaatschap werd hem echter een paar jaar later weer ontnomen toen hij er openlijk voor uitkwam homoseksueel te zijn.

Na zijn studies in Bologna kwam hij begin jaren vijftig definitief in Rome terecht, samen met zijn moeder. Zijn vader, een officier in het fascistische leger, was op dat moment al overleden. Zijn jongere broer was als partizaan tijdens de oorlog gesneuveld. Moeder en zoon konden aanvankelijk de eindjes moeilijk aan elkaar knopen. Ze woonden in een verpauperde buitenwijk van Rome, onderwerp van zijn spraakmakende novelle Ragazzi di vita (1955), en later van de film Accatone. Voor zijn novelle kreeg hij behalve literaire lof ook kritiek vanwege het obscene karakter van het betreffende werkje.

Nadat hij eind jaren vijftig al enige schreden had gezet op het gebied van de film, debuteerde hij 1961 met zijn eerste eigen, hierboven reeds vermelde, film Accattone.
Pasolini kreeg voornamelijk bekendheid met zijn opmerkelijke film Il Vangelo secondo Matteo (Het evangelie volgens Matteüs) (1964) die zelfs vanuit de kerk werd geprezen. Vanuit zijn sociale bewogenheid groeide zijn kritiek op de gangbare christelijke opvattingen.

Zijn films schiepen verwarring en waren omstreden, niet in het minst vanwege bepaalde obsceniteiten. De bekendste uit zijn laatste jaren waren:

Edipo Re (1967)
Teorema (1968)
Medea (1969)
Il Decameron (1971) (over de Decamerone van Boccaccio)
Salò o le 120 giornate di Sodoma (Salò of de 120 dagen van Sodom) (1975)

Op 2 november 1975 werd Pasolini vermoord aangetroffen op een strand in Ostia (bij Rome). De omstandigheden van zijn moord zijn onbekend, maar de zeventienjarige marxist Pino Pelosi werd veroordeeld voor de moord. Er wordt gespeculeerd dat hij om politieke redenen zou zijn vermoord. Begin mei 2005 werd bekend gemaakt dat de moordzaak mogelijk heropend zal worden. De advocaat van de familie van Pasolini wil dat er nieuwe theorieën onderzocht worden. Op 7 mei zei Pelosi in een interview voor het eerst dat er anderen medeverantwoordelijk voor de moord waren.

[bewerk] Filmografie

Accattone (1961)
Mamma Roma (1962)
La ricotta|RoGoPaG, episode: La ricotta (1963)
La rabbia (1963)
The Gospel According to St. Matthew (film)|Il vangelo secondo Matteo (Het evangelie volgens Matthew, 1964)
Sopralluoghi in Palestina per Il Vangelo secondo Matteo (1964)
Comizi d'amore (The Assembly of Love, 1964)
Uccellacci e uccellini (The Hawks and the Sparrows, 1966)
Edipo re (Oedipus Rex, 1967)
Le streghe|Le streghe, episode: "La Terra vista dalla Luna" (The Witches, 1967)
Capriccio all'Italiana|Capriccio all'Italiana, episode: "Che cosa sono le nuvole?" (1968)
Teorema (Theorem, 1968)
Appunti per un film sull'India (1969)
Amore e rabbia|Amore e rabbia, episode: "La sequenza del fiore di carta" (1969)
Porcile (Pigpen, 1969)
Medea (film)|Medea (1969)
Appunti per un romanzo dell'immondizia (1970)
Il Decameron (De Decameron, 1971)
Le mura di Sana'a (1971)
12 Dicembre 1972 (lange en korte versie) (1972)
I Racconti di Canterbury (The Canterbury Tales, 1972)
Il fiore delle Mille e una Notte (A Thousand and One Nights/Arabian Nights, 1974)
Pasolini e la forma della città (1975)
Appunti per un'Orestiade Africana (Notes Towards an African Orestes, 1975)
Salò o le 120 giornate di Sodoma (The 120 Days of Sodom, 1976)