Plesiadapiformes
Van Wikipedia
| Plesiadapiformes Fossiel voorkomen: Vroeg-Paleoceen tot Laat-Eoceen |
|||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||
|
|||||||
| Orde | |||||||
| Plesiadapiformes (Simons & Tattersall, 1972) |
De Plesiadapiformes is een orde van de zoogdieren die tegenwoordig volledig is uitgestorven. De orde is verwant aan de primaten. Soorten uit deze orde leefden tijdens het Palaeoceen en Eoceen in Noord-Amerika en West-Europa.
[bewerk] Classificatie
De verwantschap tussen de Plesiadapiformes en de primaten is omstreden. Lange tijd werd de groep beschouwd als onderdeel van de primaten, maar tegenwoordig wordt de Plesiadapiformes beschouwd als een afsplitsing van de evolutionaire lijn die naar de primaten leidde. Daarom spreekt men tegenwoordig meestal van een zelfstandige orde Plesiadapiformes. De Plesiadapiformes en primaten vormen samen met de toepaja's en de huidvliegers de superorde Euarchonta.
De Plesiadapiformes omvat negen of tien families:
- Familie Carpolestidae
- Familie Micromomyidae
- Familie Microsyopidae
- Familie Palaechthonidae
- Familie Paromomyidae (soms ingedeeld bij Dermoptera)
- Familie Picrodontidae
- Familie Plesiadapidae
- Familie Purgatoriidae
- Familie Saxonellidae
- Familie Toliapinidae
[bewerk] Soorten
Het oudst bekende geslacht is Purgatorius, die bekend is van kaakfragmenten en tanden uit het Vroeg-Paleoceen (Puercan en Tiffanian) en welicht zelfs Laat-Krijt (Maastrichtien) van Montana en Saskatchewan. Purgatorius was vermoedelijk ongeveer 10 cm lang en 20 gram zwaar. Net als het merendeel van de zoogdieren uit het Vroeg-Paleoceen was dit diertje een insecteneter.
Het best bekend is het geslacht Plesiadapis zelf uit het Laat-Paleoceen (vanaf Torrejonian) en Vroeg-Eoceen (tot Wasatchian) van de Verenigde Staten, Canada, Duitsland en Frankrijk. Globaal gezien had Plesiadapis de bouw van een eekhoorn.
Een ander bekend geslacht is Carpolestes uit het Laat-Paleoceen (Tiffanian tot Clarkforkian) van Wyoming en Montana.
