Politiek asiel
Van Wikipedia
 Op Asielzoeker staat tekst die in dit artikel ingevoegd zou moeten worden. Daarna kan dát artikel een redirect worden. (Hier melden: Overleg). |
Op grond van het Vluchtelingenverdrag kan iemand asiel worden verleend wanneer iemand in eigen land vervolgd wordt vanwege godsdienst, etnische afkomst, politieke overtuiging, nationaliteit of het behoren tot een bepaalde sociale groep. Iemand die naar een ander land gaat en om die reden een verblijfsvergunning aanvraagt is een asielzoeker. Nederland heeft het Vluchtelingenverdrag ondertekend.
Inhoud |
[bewerk] Procedure in Nederland
[bewerk] Aankomstprocedure
Wanneer een asielzoeker in Nederland een verblijfsvergunning wil verkrijgen, moet hij of zij zich melden in een aanmeldcentrum (AC). Namens de minister van Vreemdelingenzaken beslist de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) of een tijdelijke verblijfsvergunning wordt toegewezen. De IND kan besluiten de aanvraag in het AC te behandelen (uiterlijk binnen 48 uur na het indienen van de aanvraag), of om meer tijd te nemen voor de beslissing op de aanvraag, waarna een positief of negatief oordeel wordt geveld. De IND dient in principe binnen een termijn van 6 maanden een beslissing te nemen.
[bewerk] Overeenkomst van Dublin
Nederland heeft de Overeenkomst van Dublin ondertekend, waarin bepaald is dat een asielzoeker slechts in één land asiel aan mag vragen. Als een asielzoeker bijvoorbeeld, voordat hij of zij naar Nederland reisde, ook al in Duitsland asiel heeft aangevraagd (of dat had moeten doen), mag Nederland het andere land (in dit voorbeeld Duitsland) verantwoordelijk stellen voor de behandeling van de aanvraag van de asielzoeker. Als een asielzoeker door een ander land (dat het Verdrag van Dublin heeft ondertekend) heeft gereisd, maar daar geen asiel heeft aangevraagd, gaan dezelfde regels op: hij of zij had dat in dat land moeten doen.
[bewerk] Vervolg asielprocedure
Als de asielaanvraag wordt ingewilligd, of als iemand vanuit het AC wordt doorgestuurd in afwachting van een beslissing, dient de Nederlandse overheid zorg te dragen voor goede opvang, met inbegrip van huisvesting, voeding en geld voor kleding. Het orgaan dat uitvoering geeft aan deze verantwoordelijkheid is het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers). Als een asielaanvraag wordt afgewezen, kan de asielzoeker daartegen beroep aantekenen bij de rechtbank. Ook tijdens die procedure heeft de asielzoeker meestal nog recht op opvang.
Een asielzoeker wiens aanvraag word ingewilligd krijgt een verblijfsvergunning. Sinds de invoering van de nieuwe Vreemdelingenwet op 1 april 2001 bestaat er geen verschil meer in de A-, B- of C-status. Officieel is alleen een asielzoeker die een verblijfsvergunning op grond van artikel 29 onder a heeft gekregen een vluchteling in de zin van het Vluchtenlingenverdrag.
[bewerk] De asielprocedure in België
Ook België heeft het vluchtelingenverdrag en de overeenkomst van Dublin onderschreven.
Personen die in België politiek asiel aanvragen worden eerst gehoord door de "Dienst Vreemdelingenzaken", een dienst van het Ministerie van Binnenlandse zaken. Die beslist of ze de aanvraag al dan niet als "ontvankelijk" beschouwt. Wordt de aanvraag "niet ontvankelijk" verklaard dan wordt ze niet verder onderzocht. De aanvrager kan dan wel beroep aantekenen bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen.
Wordt de aanvraag wél ontvankelijk bevonden dan start het onderzoek naar de "gegrondheid" van de aanvraag. Hierover beslist het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen. Verklaart die de aanvraag gegrond dan bekomt de aanvrager het statuut van erkend politiek vluchteling. Een negatieve beslissing kan in beroep aangevochten worden bij de Vaste Beroepscommissie voor Vluchtelingen.
Onder meer door het bestaan van de vele beroepsmogelijkheden - die meestal ook uitgeput worden - kan het lang (tot meerdere jaren) duren vooraleer er een "definitieve" beslissing is.
De meeste aanvragers zijn minvermogend en kunnen tijdens de procedure meestal niet zelf in hun levensonderhoud voorzien. Tijdens de "ontvankelijkheidsfase" worden ze opgevangen in een opvangcentrum beheerd door of voor rekening van de Federale Overheid. Daar krijgen zij enkel "materiële hulp", d.w.z. voedsel en onderdak.
Tijdens de "gegrondheidsfase" worden de aanvragers via een "spreidingsplan" toegewezen aan een OCMW. Daar krijgen zij financiële steun.
Een erkend politiek vluchteling ten slotte kan aanspraak maken op het leefloon. Ook deze minimumuitkering wordt uitgekeerd door het OCMW.
Anno 2006-2007 treedt in België een nieuwe (vereenvoudigde) asielprocedure in werking met de oprichting van een nieuwe Raad voor Vreemdelingenbetwistingen.
