Priscianus
Van Wikipedia
Priscianus (eind 5e/begin 6e eeuw) was een Latijns grammaticus.
[bewerk] Biografische gegevens
Priscianus werd geboren in Caesarea in Mauretanië, maar doceerde te Constantinopel tijdens de regering van keizer Anastasius (491-518).
[bewerk] Werk
In deze stad schreef hij zijn hoofdwerk, Institutiones grammaticae (= Inleiding in de taalwetenschap), dat tot de renaissance het standaardleerboek van de Latijnse taal bleef. De traditionele grammaticale terminologie gaat nog voor een belangrijk deel op Priscianus terug.
De indeling van de Institutiones is als volgt:
- Boek 1-16: "partes orationis", d.i. over de rededelen (woordsoorten en –klassen)
- Boek 17-18: "de constructione", d.i. beknopte syntaxis
Priscianus heeft veel gegevens van zijn Griekse en Romeinse voorgangers verwerkt. Ter illustratie van zijn voorbeelden kiest hij veelvuldig voorbeelden uit het werk van de "klassieke" auteurs Cicero, Vergilius en Horatius.
Priscianus heeft ook nog een aantal andere traktaten geschreven i.v.m. andere kwesties en aspecten van de taalkunde. Tenslotte behoren tot zijn werk ook twee hexametrische gedichten, een lofdicht op keizer Anastasius (312 verzen) en een geografisch schoolboek (1087 verzen).
Gerelateerd onderwerp: Latijnse literatuur
