Pseudantechinus bilarni
Van Wikipedia
| Pseudantechinus bilarni IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pseudantechinus bilarni (Johnson, 1954) |
Pseudantechinus bilarni is een buidelmuis uit het geslacht Pseudantechinus die voorkomt in rotsachtige gebieden in het noorden van het Noordelijk Territorium inclusief Marchinbar Island. Dit solitaire, insectenetende dier is deels overdag actief. Na de paartijd in mei-juli worden van midden augustus tot september de jongen geboren, die na elf maanden geslachtsrijp zijn. De meeste mannetjes sterven na de paartijd, maar een kwart van de populatie overleeft tot in het volgende jaar. Deze soort werd eerder tot het geslacht Parantechinus gerekend.
Deze soort heeft een lange, smalle bek, een lange, dunne staart en grote, naakte oren. De bovenkant is grijsbruin, de onderkant lichtgrijs tot wit. Achter de oren zitten kaneelkleurige vlekken. De kop-romplengte bedraagt 80 tot 96 mm, de staartlengte 99 tot 120 mm, de achtervoetlengte 14,8 tot 18,4 mm en het gewicht 21 tot 30 g.
| {{{afb_links}}} | Soorten van Pseudantechinus | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Pseudantechinus bilarni - Vetstaartbuidelmuis (Pseudantechinus macdonnellensis) - Pseudantechinus mimulus - Pseudantechinus ningbing - Pseudantechinus roryi - Pseudantechinus woolleyae |
[bewerk] Literatuur
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
- Groves, C.P. 2005. Order Dasyuromorphia. Pp. 23-37 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
