Qaboes bin Said Al Said
Van Wikipedia
| 1940- | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Sultan van Oman | ||||||
|
||||||
|
Qaboes bin Sa’id Al ‘Bu Sa’id (Arabisch: قابوس بن سعيد ال بو سعيد Salalah, 18 november 1940) is de sultan van Oman. Hij kwam aan de macht door zijn vader, Sa’id ibn Taimur in 1970 van de troon te stoten.
Qaboes is de enige zoon van zijn vader Sa’id ibn Taimur. Tot zijn 16de woonde hij in zijn geboorteplaats Salalah. Daarna werd hij naar een privé-school in Groot-Brittannië gestuurd. Op 20-jarige leeftijd volgde hij de militaire academie Sandhurst, waarna een militaire carrière volgde, waarbij hij onder andere gelegerd was in Duitsland. Na een studie ‘local government’ maakte hij een wereldreis om in 1964 terug te keren naar Oman. Hij kreeg huisarrest, maar mocht wel bezoekers ontvangen.
Qaboes bestudeerde toen de islam en de geschiedenis van Oman en het Omaanse volk. Tot de conclusie gekomen dat er armoede heerste, besloot hij de macht over te nemen. Op 23 juli 1970 nam hij de troon over en stuurde hij zijn vader in ballingschap in Groot-Brittannië. De Omanieten die het land verlaten hadden, werden uitgenodigd terug te keren om te helpen het land te verbeteren. Qaboes werd de nieuwe sultan, minister-president, minister van Defensie en van Buitenlandse Zaken. Hij zorgde ervoor dat Oman lid werd van zowel de Arabische Liga als de Verenigde Naties. Verder werd de naam van het land, Sultanaat van Muscat en Oman, veranderd naar de huidige naam en veranderde de vlag.
In 1978 was hij de enige Arabische leider die de akkoorden tussen Egypte en Israël steunde. Hij was ook degene die vervolgens als schakel functioneerde tussen Egypte en andere Arabische landen. Ook in 1993 liet Qaboes zien dat hij voorstander was van het vredesproces in het Midden-Oosten door een actieve rol te spelen.
Onder leiding van Qaboes kende het land een groei in welvaart en vrijheid voor burgers. Ook vrouwen kregen kiesrecht en er werd veel geïnvesteerd in goed onderwijs. Qaboes had toen meer dan 2000 moskeeën laten bouwen, betaald door hemzelf. De grootste daarvan is de Grote-Sultan-Qaboes-bin-Saïdmoskee waar vier jaar aan gewerkt is en die in 2001 in gebruik werd genomen.
Qaboes is gescheiden maar heeft geen kinderen, waardoor het niet vaststaat wie de troon zal overnemen. In eerste instantie heeft de familie het recht een opvolger aan te wijzen in de eerste week na Qaboes' overlijden.
| {{{afb_links}}} | Regerende monarchen van de wereld | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Jacques Chirac (Andorra) - Joan Enric Vives Sicília (Andorra) - Hamad (Bahrein) - Albert II (België) - Jigme Khesar Namgyal Wangchuck (Bhutan) - Hassanal Bolkiah (Brunei) - Norodom Sihamoni (Cambodja) - Margaretha II (Denemarken) - Elizabeth II (Gemenebest) - Akihito (Japan) - Abdullah II (Jordanië) - Sabah (Koeweit) - Letsie III (Lesotho) - Hans-Adam II (Liechtenstein) - Hendrik (Luxemburg) - Albert II (Monaco) - Mohammed VI (Marokko) - Gyanendra (Nepal) - Harald V (Noorwegen) - Beatrix (Nederland) - Qaboes (Oman) - Hamad (Qatar) - Abdoellah (Saoedi-Arabië) - Juan Carlos I (Spanje) - Mswati III (Swaziland) - Rama IX Bhumibol (Thailand) - George Tupou V (Tonga) - Khalifa (VAE) - Benedictus XVI (Vaticaan) - Karel XVI Gustaaf (Zweden) |
