Rattengif
Van Wikipedia
Rattengif is een de benaming voor verschillende vergiften die bedoeld zijn ter verdelging van ratten. Een bruikbaar rattengif is smaak- en reukloos en heeft een uitgestelde werking. Ratten zijn lastig te doden met vergif door hun eetgewoonten. Ze eten kleine beetjes, wachten even, en eten pas verder als ze niet meteen ziek worden. De eerste dosis moet dus voldoende zijn om het dier te doden.
Rattenvergif waar het werkingsmechanisme op een verstoring van de coagulatie berust worden als volgt ingedeeld:
- eerste generatie
- tweede generatie
- brodifacoum
- bromadiolone
- chlorophacinone
- diphacinone
De ratten sterven door interne bloedingen. Bij rattengif van de eerste generatie bestaat geen gevaar voor andere diersoorten, die eventueel de krengen van de ratten vreten. De werking van deze cumarinederivaten berust op een verstoring van de vitamine K-synthese. Vitamine K is nodig voor de activering van protrombine een factor in het bloedstollingmechanisme.
Andere als rattengif gebruikte chemicaliën zijn:
- arseenverbindingen als rattenkruit
- barium (giftig zwaar metaal)
- bariumcarbonaat
- bromethaline (tast het zenuwstelsel aan, geen antigif beschikbaar)
- strychnine
- tetramine
- thallium (een toxisch metaal)
