Raymond Davis Jr.
Van Wikipedia
Raymond Davis Jr. (Washington D.C., 14 oktober 1914 - Blue Point (New York), 31 mei 2006) was een Amerikaans natuur- en scheikundige en Nobelprijswinnaar.
Hij studeerde scheikunde aan de Universiteit van Maryland. Eveneens behaalde hij aan de Yale-universiteit in 1942 een graad in de fysische chemie.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hield hij zich meestentijds bezig met onderzoek op het gebied van chemische wapens in de staat Utah alsmede het zoeken naar bewijs van een vorig meer (Lake Bonneville) waar nu het Great Salt Lake is gelegen (eveneens in de staat Utah).
Van 1945 tot 1948 werkte hij bij een chemisch bedrijf waar hij zich bezighield met radiochemie in het belang van de United States Atomic Energy Commission.
In 1948 kwam hij in dienst van Brookhaven National Laboratory, een onderzoeksinstituut dat zich richt op het vreedzaam gebruik van kernenergie. Alhoewel hij in 1984 met pensioen ging bleef hij wel doorgaan met zijn wetenschappelijk onderzoek. Zo had hij nog enige tijd een betrekking aan de Universiteit van Pennsylvania.
Davis Jr. die verschillende onderscheidingen kreeg voor zijn werk, ontving in 2002 samen met de natuurkundigen Masatoshi Koshiba (uit Japan) en Riccardo Giacconi (ook een Amerikaan) de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor hun pionierswerk op het gebied van de astrofysica, in het bijzonder voor hun ontdekking van kosmische neutrino's. Dit was een gevolg van de waarnemingen die zij in het kader van het Homestake-experiment (ook wel aangeduid als het naar hem genoemde Davis-experiment) naar zonneneutrino's uitvoerden.
Raymond Davis Jr. stierf op ruim 91-jarige leeftijd aan Alzheimer.
[bewerk] Externe links
- Nobelprize.org - autobiografie (Engels)
- VPRO Noorderlicht - Vensters op het heelal; Nobelprijs natuurkunde, 2002
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde (2001-heden) |
|
2001: Cornell, Ketterle, Wieman | 2002: Davis, Koshiba, Giacconi | 2003: Abrikosov, Ginzburg, Leggett | 2004: Gross, Politzer, Wilczek | 2005: Glauber, Hall, Hänsch | 2006: Mather, Smoot |
