Raymond IV van Toulouse
Van Wikipedia
| 1041 - 1105 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Toulouse | ||||||
|
||||||
| Graaf van Tripoli | ||||||
|
||||||
|
Raymond IV van Toulouse (c.1041-1105) was graaf van Toulouse (van 1093 tot 1105) en markies van Provence (van 1066-1105). Hij was de eerste en één van de meest succesvolle westerse heersers die zich aansloten bij de Eerste Kruistocht. Raymond was ook één van de leiders van de pauselijke hervormingsbeweging en Paus Urbanus II zou gewacht hebben met met het oproepen tot een kruistocht totdat hij zeker was dat Raymond zou deelnemen.
Hoewel hij een hekel had aan keizer Alexius I van Byzantium en met tegenzin trouw aan hem zwoer, zou Raymond uitgroeien tot de trouwste vertegenwoordiger van de Byzantijnse territoriale belangen. Zo was hij de enige leider van de kruisvaarders die geen land voor zichzelf veroverde, en probeerde hij tevergeefs Bohemund I van Taranto te overtuigen Antiochië, dat hij mee had helpen veroveren op de Seltsjoeken in 1098, te overhandigen aan Alexius.
In 1099 organiseerde hij na enkele aarzelingen een veldtocht richting Jeruzalem en nam deel aan de verovering van de stad. Toen de stad viel op 15 juli 1099 kreeg hij het koningschap over Jeruzalem aangeboden, maar weigerde. In zijn plaats werd Godfried van Bouillon gekozen. Hoewel er onenigheid was tussen de twee, verdedigden ze samen Jeruzalem tegen de Fatimiden en sloegen hun aanval af.
Hij kreeg wel het zeggenschap over de Kruisvaardersstaat Tripoli, volgens historici was het hem echter niet te doen om een nieuwe titel. Vanaf 1100 hield hij de zuidwaartse expansie van Bohemund's prinsdom van Antiochië tegen in opdracht van Alexius. In de buurt van Tripoli bouwde hij het kasteel Mons Peregrinus, waar hij overleed op 28 februari 1105.
