Rhônegletsjer
Van Wikipedia
De Rhônegletsjer is de oorsprong van de Rhône. De gletsjer ligt circa 5 km van Oberwald, nabij de Furkapas. Tot 1984 was de Rhônegletsjer familiebezit; nu behoort hij aan het kanton Wallis. Elk voorjaar opnieuw wordt er in het ijs van de gletsjer een grot uitgegraven, die te bezoeken is. Dit gebeurt door de familie Carlen, waarbij dit al de vierde generatie is die deze taak op zich neemt.
[bewerk] IJsgrot
Al in 1830 bestond er een natuurlijke grot in de Rhônegletsjer. Later werden door de mensen die de gletsjer als hun eigendom beschouwden een grot in de gletsjer uitgehakt. Dit gebeurt nu al ruim 160 jaar. Sinds 1984 is er een organisatie die de belangen van de privé-personen heeft overgenomen.
De natuurlijke grot in de Rhônegletsjer verdween nog voor de eeuwwisseling doordat de gletsjer zich terug trok. Sinds 1894 ongeveer wordt een grot bij het Belvedere met veel moeite uit het ijs gehakt.
In 1906 bezocht Alphonse Forel (1841-1912), een natuur- en gletsjeronderzoeker en professor aan de universiteit van Lausanne, de ijsgrot. Hij verklaarde nooit eerder zulk zuiver en prachtig diep blauw ijs te hebben gezien als op de Rhônegletsjer, zonder vervuiling van steengruis in het ijs.
De gletsjer werkt en wandelt de hele tijd waardoor de grot elk jaar opnieuw moet worden uitgehakt. Ter hoogte van de ijsgrot verschuift de gletsjer elk jaar 30 tot 40 meter, dat betekent zo'n 10 cm per dag. In het voorjaar is dan ook de ingang van de grot van het voorgaande jaar niet meer toegankelijk en moet er geheel opnieuw begonnen worden. Ook de gang kan niet hergebruikt worden. Elk jaar, zo half mei, begint een groep van arbeiders met het uithakken van de grot. De pasweg is dan nog voor verkeer afgesloten en de arbeiders verblijven enkele weken in eenzaamheid op de berg en in de gletsjer. Bij begin van de werkzaamheden ligt vaak nog zo'n 10 m sneeuw op de parkeerplaats van het Belvedere.
In het voorjaar is de toevoer van elektriciteit veelal afgesneden door de lawines die in de winter naar beneden zijn gekomen. Daarom wordt met een eigen noodstroomvoorziening van 35 kW de benodigde energie opgewekt. Na ruim een maand, zo midden juni, wanneer de pasweg na de wintersluiting weer wordt geopend is het werk aan de grot gereed. Een ijstunnel van circa 100 m en meer dan 2 m hoog en breed, is aangenaam om door te wandelen. Aan het einde van de gang bevindt zich de eigenlijke grot van 8 bij 5 bij 3 meter.
Om de gang en de grot te maken heeft men veel kennis en ervaring nodig, omdat spelonken en binnendringend water vermeden moeten worden. Ook moet de weg zo aangelegd worden dat hij de hele zomer gebruikt kan worden. Vaak moet eerst een schacht door de sneeuw gemaakt worden om bij het gletsjerijs te kunnen komen. In totaal moet er circa 350.000 kg ijs uitgehakt worden.
Tegen het einde van het seizoen, zo eind oktober, als de pasweg weer wordt gesloten in verband met de nieuwe sneeuwval, dan heeft de gletsjer zich ruim 20 m richting het dal verschoven. Aan de andere kant is er ook door de zon het nodige ijs gesmolten. Was de gang door de gletsjer aan het begin van het seizoen circa 100 m lang, aan het einde zijn het er vaak nog maar zo'n 60 tot 80 m, afhankelijk van het weer die zomer.
Door het verplaatsen van de gletsjer moet ook de ingang steeds verplaatst worden. In warme zomers iedere week en als het minder heet is, elke veertien dagen.
