Robert Long
Van Wikipedia
|
||
---|---|---|
Volledige naam | Jan Gerrit Bob Arend Leverman | |
Bijnaam | ||
Geboren | 22 oktober 1943 | |
Overleden | 13 december 2006 | |
Geboorteland | Nederland | |
Jaren actief | 1974-2006 | |
Genre(s) | ||
Instrument(en) | {{{instrument}}} | |
Label(s) | ||
[ Officiële website] | ||
IMDb-profiel | ||
All Music Guide-profiel | ||
|
Robert Long, pseudoniem van Jan Gerrit Bob Arend (Bob) Leverman (Utrecht, 22 oktober 1943 - Antwerpen, 13 december 2006) was een Nederlandse zanger, cabaretier en televisiepresentator.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] Jeugd
Bob Leverman, zoals Robert Long in werkelijkheid heette, groeide op in Ederveen. Zowel Bob als zijn gescheiden moeder kwamen regelmatig in aanvaring met de veelal orthodox-protestante dorpsbewoners. Dat werd er niet beter op toen Leverman openlijk voor zijn homoseksuele geaardheid uitkwam. De weerstand die zijn levensstijl in zijn omgeving opriep, werd uiteindelijk de drijfveer voor zijn artistieke verzet.
[bewerk] Eerste optredens
Na een korte carrière als etaleur bij de Hema ging Leverman als artiest optreden. Onder de artiestennaam Bob Revvel richtte Leverman in 1963 de band The Yelping Jackals op. In 1967 stapte hij over naar de band Unit Gloria (aanvankelijk nog onder de naam Gloria). Zijn Engelstalige repertoire had, zeker in het licht van wat er allemaal nog komen zou, een betrekkelijk onschuldig karakter. De grootste hit van Leverman bij Unit Gloria was The Last Seven Days. Vanaf 1971 zong hij solo onder zijn definitieve artiestennaam Robert Long (een naam die verwijst naar zijn lengte van 1.92 meter). Toen Long bij Unit Gloria vertrok, werd zijn rol daar overgenomen door zangeres Bonnie St. Claire.
[bewerk] Solocarrière
Aanvankelijk zong hij in het Engels, maar al snel stapte hij over naar zelfgeschreven, Nederlandstalige liedjes. Deze liedjes kenmerkten zich door hun maatschappijkritische teksten, waarin met veel ironie de Amerikaanse politiek en de Nederlandse maatschappij behandeld werden. Longs solocarrière kwam maar moeizaam van de grond. Pas toen hij een langspeelplaat maakte met Nederlandse teksten, steeg hij in korte tijd naar de hoogste regionen van de albumhitparades. Van zijn eerste Nederlandstalige album Vroeger of Later (1974) werden uiteindelijk meer dan een half miljoen exemplaren verkocht en het behoorde achtereenvolgens 118 weken bij de best verkochte albums, waarvan 3 keer op de eerste plaats. Ook van zijn tweede album Levenslang gingen er enkele honderdduizenden over de toonbank. In 1977 ontving hij de eerste van zes Edisons.
[bewerk] 'Heilige huisjes'
In zijn liedjes verwoordde Long het onbehagen dat onder grote groepen jonge mensen leefde. Hij was vóór het milieu en tegen het kapitaal. Zijn felste teksten waren echter gericht tegen de kerk, de paus en Jezus Christus zelf. Wie Vroeger of Later op de draaitafel legde, hoorde naast romantische liedjes over de 'herenliefde' ook afkeuring tegen alles wat christelijk was zoals het bekende Jezus Redt.
Het succes gaf Long vleugels en zijn provocaties werden openlijker en venijniger. Samen met Leen Jongewaard maakte Long in de jaren tachtig een serie van drie theaterprogramma's: Duidelijk zo? (1980), Tot hiertoe (heeft de Heere ons geholpen) (1982) en En het bleef nog lang onrustig in de stad (1983). Het duo trok ten strijde tegen 'burgerlijkheid en calvinisme'. Woedende reacties vanuit vooral de hoek van orthodoxe protestanten zoals de SGP, de EO en haar achterban maar ook vanuit katholieke kringen, stimuleerden Long alleen nog maar meer. Ook het 'evangelisten'echtpaar Goeree kreeg ervan langs. Omdat hij weer soloprojecten wilde gaan maken, kwam er na de derde voorstelling met Jongewaard een einde aan hun samenwerking. Leen Jongewaard betreurde dat zeer.
Halverwege de jaren '80 scoorde hij met de single "Iedereen doet 't" een top 10-hit in Nederland. Zijn albums bleven ook goed verkopen.
[bewerk] Televisiewerk, theater en schrijver
Eind jaren '80 ging Long voor het eerst een televisieprogramma presenteren: Mijn geheim bij de TROS. Hoewel dit aanvankelijk vooral tot negatieve reacties leidde, was het programma toch succesvol. Niet veel later stapte Robert Long over naar de VARA, waar hij de taalquiz Tien voor taal ging presenteren.
Vanaf 1986 schreef Robert Long columns voor het Algemeen Dagblad, een selectie hieruit werd in 1990 uitgebracht onder de titel Vandaag geen nieuws. In dezelfde tijd presenteerde hij bij de VARA de show Fantastico. Robert Long schreef met Dimitri Frenkel Frank de Nederlandstalige musical Tsjechov. Aanvankelijk verscheen alleen de muziek daarvan op een cd, waarbij Robert Long zelf de hoofdrol zong. Andere medewerkers aan dat project waren o.a. André van den Heuvel, Rob de Nijs, Simone Kleinsma en Robert Paul. Toen de musical een aantal jaren later voor het eerste op de planken werd gebracht, weigerde Robert Long de hoofdrol, omdat hij niet meer in het theater wilde werken. Boudewijn de Groot kreeg de rol van de beroemde Russische schrijver. In Nederland werd de musical een groot succes, maar de Duitstalige versie – waarbij Robert Long ook betrokken was – werd in Duitsland minder enthousiast ontvangen.
In 1998 verscheen Beste Robert, Waarde Cees, een opmerkelijk boek met brieven 'over leven, dood, liefde, seks, werk en collega's' die Robert Long wisselde met Cees van der Pluijm). Long en Van der Pluijm kenden elkaar al vanaf het begin van de jaren tachtig; Cees van der Pluijm stelde in 1987 (onder het pseudoniem Paul Lemmens) de bundel Jij wou mij totaal samen, waarin voor het eerst alle Nederlandstalige liedteksten van Robert Long in druk verschenen. Tijdens zijn laatste eigen optredens leek Robert Long milder te zijn geworden. Dat dit slechts voor een gedeelte schijn was, bewees Longs laatste cd die in 2006 verscheen. De titel hiervan weerspiegelt volmaakt wat Long tijdens dit ondermaanse dreef: n Duivels Genoegen. De nummers op de plaat zijn deels lyrisch en deels rebellerend.
[bewerk] Overlijden
Long kreeg op 8 september 2005 een hartinfarct en werd hiervoor gedotterd in het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam. Later dat jaar, op 6 december 2005, trouwde Long met zijn 28 jaar jongere Belgische vriend en manager Kristof Rutsaert (1972). De voltrekking van het huwelijk werd in het gemeentehuis van Baarle-Nassau uitgevoerd door Gerard Cox, een goede vriend van Long. Speciaal voor het huwelijk was Cox de week ervoor in Breda beëdigd als ambtenaar van de burgerlijke stand.
Op 11 december 2006 werd bekendgemaakt dat Long terminaal ziek was en nog zeer kort te leven had. Begin december was hij met een ernstige vorm van buikvlieskanker in een ziekenhuis opgenomen. Hij kreeg chemotherapie maar dit werd vrij snel weer afgebroken nadat bleek dat de kuur niet aansloeg. Robert Long overleed op 13 december 2006 om 23:00 uur in een ziekenhuis in Antwerpen op 63-jarige leeftijd. Hij is op 23 december 2006 begraven op de Haagse begraafplaats Sint Petrus' Banden in een zandgraf, niet ver van de arcade waar zijn goede vriend Dimitri Frenkel Frank begraven is.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
- 1974 Vroeger of Later
- 1975-1976 Scherts, satire, songs & ander snoepgoed (uit het theaterprogramma met Robert Long, Jenny Arean, Jerôme Reehuis en Dimitri Frenkel Frank)
- 1977 Levenslang
- 1980 Homo Sapiens
- 1984 Dag kleine jongen
- 1984 Liefste, mijn liefste
- 1986 Achter de horizon
- 1988 Hartstocht
- 1988 Goud op zilver
- 1989 Liedjes uit de krullentijd
- 1990 Het onherroepelijke FANTASTICO album
- 1992 Voor mijn vrienden
- 1993 Het allerbeste van (subtitel: 50 jaar goed ter been en nog geen lintje)
- 1994 In die dagen
- 1994 Uit liefde en respect
- 1996 Nu
- 1997 Uit liefde en respect voor Gershwin
- 1999 Lang genoeg jong
- 2000 Vanavond tussen 8 en 11 LIVE
- 2002 Brand!
- 2006 'n Duivels Genoegen
[bewerk] Singles
Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
---|---|---|---|---|---|
Let us try | 1973 | 10-2-1973 | 11 | 7 | Alarmschijf |
I believe in love | 1973 | 20-10-1973 | 31 | 4 | |
Heeft een kind een toekomst | 1984 | 13-10-1984 | 30 | 3 | |
Iedereen doet 't | 1986 | 26-4-1986 | 9 | 10 | |
Geef ons vrede | 1987 | 3-1-1987 | 37 | 3 | |
Ai lof joe so | 1988 | 27-2-1988 | tip | ||
Vanmorgen vloog ze nog | 1988 | 20-10-1988 | 16 | 7 | met Martine Bijl, Simone Kleinsma en Robert Paul (uit de musical Tsjechov) |
[bewerk] Theater
- 1974 - Robert Long (met Cobi Schreijer)
- 1975 - Scherts, satire, songs en ander snoepgoed (met Jenny Arean, Dimitri Frenkel Frank en Jérôme Reehuis)
- 1976 - En dat is twee (met Nelleke Burg)
- 1977 - Levenslang (met Ansje van Brandenberg)
- 1978 - Wat ieder meisje weten moet (met Dimitri Frenkel Frank)
- 1980 - Duidelijk zo? (met Leen Jongewaard)
- 1982 - Tot hiertoe (heeft de Heere ons geholpen) (met Leen Jongewaard)
- 1983 - En het bleef nog lang onrustig in de stad (met Leen Jongewaard)
- ???? - Swingpop (musical)
- 1995 - Nu (solo)
- 1999 - Lang genoeg jong
- 2000 - Cole Porter's songbook
- 2002 - Brand (solo)
- 2004 - Kerstconcert
[bewerk] Tv
- 1973/1974 - Herkent u deze tijd?
- 1973/1974 - Met liedjes het land in
- 1974/1975 - Voor achten
- 1974/1975 - Q en Q (titelsong)
- 1975/1976 - Liedjes uit Vroeger of later
- 1977/1978 - Liedjes uit Levenslang
- 1977/1978 - Scherts, satire, songs en ander snoepgoed
- 1977/1978 - Een heel dun laagje goud
- 1979/1980 - Robert Long (liedjesprogramma)
- 1982/1983 - Duidelijk zo?
- 1983/1984 - Tot hiertoe (heeft de Heere ons geholpen)
- 1989/???? - Disney's Gummi Beren (titelsong)
[bewerk] Externe links
- Officiële website van Robert Long
- Biografie van Robert Long bij het Nationaal Pop Instituut
- Discografie van Robert Long bij het Nationaal Pop Instituut
- Officiële website van Unit Gloria