Van Wikipedia
Robert de Duivel
ca. 1000-1035 |
|
Hertog van Normandië |
|
Vader |
Richard II van Normandie |
Moeder |
Judith van Britannie |
|
Robert de Duivel, ook "de Prachtlievende" genoemd, was hertog van Normandie en de vader van Willem de Veroveraar. Hij was de zoon van hertog Richard II van Normandië en Judith, dochter van Conan I, hertog van Bretagne.
Na de dood van zijn vader volgde zijn oudere broer Richard hem op als hertog van Normandië terwijl Robert graaf van Hiémois werd. Richard stierf kort daarop en werd opgevolgd door Robert. De plotselinge dood van zijn broer terwijl hij zelf belanghebbende was als erfgenaam, maakte Robert wel verdacht en leverde hem de bijnaam "de Duivel" op. "Robert de Duivel" is ook een figuur uit sprookjes. In de strijd van de toenmalige koning Hendrik I tegen diens broer en moeder hielp Robert de koning, waarvoor deze hem beloonde met het grondgebied van Vexin. Tijdens zijn regering bood hij onderdak aan Edward de Belijder die Engeland was ontvlucht. Uit de verbintenis met zijn maitresse Herleva van Falaise werden twee kinderen geboren:
- Willem de Veroveraar (1028-1087)
- Adelaide van Normandië (1030-circa 1083), achtereenvolgende gehuwd met Enguerrand II, graaf van Ponthieu, daarna met Lambert II, graaf van Lens, en met Odo II van Champagne.
Nadat hij Willem tot zijn erfgenaam had aangesteld, ging hij op bedevaart naar Jeruzalem. Volgens de Gesta Normannorum Ducum reisde hij via Constantinopel, bereikte Jeruzalem, en stierf op de terugkeerreis in Nicaea op 2 juli 1035. Sommige bronnen schrijven zijn dood toe aan vergif toe en dateren het op 1 of 3 juli. Zijn zoon Willem, acht jaar oud, volgde hem op.
Volgens de historicus Willem van Malmesbury, verzond Willem rond 1086 een gezandschap naar Constantinopel en Nicaea om het lichaam van zijn vader terug te brengen naar Normandië om het daar te begraven. De toestemming om het lichaam mee te nemen werd verkregen, maar tijdens de terugtocht door Apulië (Italië) kwam het bericht dat Willem was overleden. De leden van missie besloten toen het lichaam van Robert in Italië te begraven.