Roger Walkowiak
Van Wikipedia
Roger Walkowiak (Montluçon, 2 maart 1927) is een Frans wielrenner van Poolse afkomst.
Walkowiak was de volledig verrassende winnaar van de Ronde van Frankrijk van 1956. Geheel onbekend was hij niet (1951 tweede in de Ronde van het Westen, 1952 in Parijs-Nice en in 1955 in de Dauphiné Liberé), maar hij was toch in principe slechts een kleine rijder, die op het laatste moment mocht invallen in een regionale Franse ploeg.
De favorieten voor dat jaar waren, bij afwezigheid van Louison Bobet, rijders als Charly Gaul, Federico Bahamontes, Stan Ockers, Gastone Nencini en Jean Brankart. Deze letten vooral op elkaar, en niet op mensen als Walkowiak, en zo mocht Walkowiak in een vlakke etappe in Bretagne (samen met een groep onbelangrijke rijders) 20 minuten winnen, en de gele trui aantrekken.
In de Pyreneeën konden de toprijders geen voorsprong nemen. Weliswaar verloor Walkowiak de trui weer, maar niet aan een van de favorieten, maar aan achtereenvolgens (sprinter!) André Darrigade, Jean Adriaensens en Wout Wagtmans. In de laatste Alpenrit echter, viel Charly Gaul verwoestend aan. Wagtmans verloor 16 minuten, Walkowiak verrassend slechts 8, en dat bleek voldoende te zijn om opnieuw leider in het algemeen klassement te worden. In de volgende ritten kwam zijn positie niet meer in gevaar.
Nog steeds wordt er door wielervolgers van een 'Walkowiakje' gesproken wanneer een lange ontsnapping het klassement van een etappekoers op zijn kop zet.
Na zijn touroverwinning was Walkowiak nog minder succesvol dan voordien, en hij zakte spoedig terug in de anonimiteit. Hij kon het nimmer verkroppen dat zijn tourzege als toevalstreffer wordt gezien. In 1960 stopte hij met professioneel wielrennen, en werd pompbediende.
[bewerk] Belangrijkste overwinningen
1956
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- 15e etappe Ronde van Spanje