Sagrada Familia
Van Wikipedia
 |
|
|
|
|
De Sagrada Familia (Heilige Familie), of, voluit, Temple Expiatori de la Sagrada Família, is een kerk in de Catalaanse hoofdstad Barcelona (noordoost-Spanje).
Inhoud |
Het is een wonderlijk bouwsel in de zogenaamde neocatalaanse stijl, vol grillig gevormde torentjes en ornamentjes, waaraan al tientallen jaren gewerkt wordt, zó lang, dat de voltooide gedeelten al zijn aangetast en gerenoveerd moeten worden. Velen denken dan ook dat het werk nooit voltooid zal worden.
De ontwerper van de Sagrada Familia was Antoni Gaudí, de bedenker van meer karakteristieke bouwwerken in Barcelona (onder meer Casa Batlló en Parc Güell), en naamgever van het Museu Gaudí (Gaudímuseum).
Oorspronkelijk was op deze plaats aan de bouw van een klassiek neogotische kerk begonnen, maar na een jaar in 1883 werd Gaudí belast met de bouw (de crypte was toen al gebouwd). Hij veranderde de plannen en begon een kerk te bouwen in zijn eigen excentrieke stijl. Het gebouw zit vol christelijke symboliek. Zo moet een centrale grote toren, met groot kruis naar Christus verwijzen en hebben de twaalf apostelen ieder een eigen klokkentoren. Elke façade wil een moment van het leven van Christus vertonen (geboortefaçade, lijdensfaçade).
Dit was Gaudí's laatste werk; hij wijdde de laatste jaren van zijn leven uitsluitend hieraan en leefde heel die tijd als een kluizenaar op de werf. Toen hij bij een ongeval onder een tram belandde, stierf hij en werd hij begraven in de crypte van deze kerk.
De Sagrada Familia (een Rooms-Katholieke basiliek) is hét meesterwerk van Gaudí. In deze tempel, die ondertussen het symbool is van de modernistische architectuur in Barcelona, heeft hij al zijn opvattingen over architectuur samengevat. Op 3 november 1883 nam Gaudí de leiding van de bouw over van Francisco de Paula del Villar, een aanhanger van de neogotiek, die tot dusver alleen een deel van de crypte klaar had. Tijdens de bouw stond Gaudí erop dat hij van alles op de hoogte gehouden werd. De ambachtslieden leidde hij zelf op, hij hield alle details in de gaten en bleef zijn ideeën steeds veranderen tot de stijl niet gotisch meer te noemen was.
[bewerk] Het idee
Het idee was afkomstig van een boekhandelaar, Joseph María Bocabella, die in 1866 de Asociación Espiritual de Devotos de San José oprichtte (Geestelijke Vereniging van Liefhebbers van St. Joseph). Dit deed hij om de St. Joseph te beschermen tegen de ontkerstening in die tijd. Bocabella vond een stuk grond van 12.800 vierkante meter in het blok dat door de straten Marina, Provença, Mallorca en Cerdeña werd afgebakend.
[bewerk] Het beginontwerp
Francisco de Paula del Villar bood aan om kosteloos plannen voor het idee te maken. Zijn ontwerp werd totaal neogotisch.
Del Villar had de crypte nog niet helemaal af maar Gaudí heeft deze volgens de originele ontwerpen afgemaakt. Hierna heeft hij zijn eigen ideeën erop losgelaten. Het ontwerp ging uit van een basilica met een hoofdschip en een driebeukig dwarsschip, zodat het totale grondplan een Latijns kruis zou vormen.
De tempel zou drie façades krijgen (façade van de geboorte, façade van de glorie en façade van de passie) met elk vier torens, die samen de twaalf apostelen moeten symboliseren (elke toren moet een moment uit het leven van Christus laten zien). Bovenaan de torens staan woorden als: "Hosanna", "Excelsis" en "Sanctus". Een centrale hoofdtoren, omringd door vier torens, moest Christus tussen de evangelisten voorstellen. Verder kwamen er drie kapellen, een doopkapel, één voor penitenten en een atrium. Ook in het interieur waren zijn ideeën doordacht. Het koor was bezet met zeven kapellen die gegroepeerd waren rond de centrale kapel, deze is gewijd aan de hemelvaart van Maria, en aan de overkant van het hoofdschip zijn aan weerszijden van het hoofdportaal een biecht- en een doopkapel gemaakt.
Het schip moest een oerwoud van zuilen worden, omdat Gaudí in tegenstelling tot de bouwmeesters van de gotische kathedralen de drukkrachten van de constructie in het interieur wilde opvangen, zonder een enkele uitwendige steunbeer of luchtboog. Hij wilde de zuilen een nijging geven die correspondeerde met de erop inwerkende krachten, een techniek die hij al vaker succesvol had toegepast (zie kettinglijn). De buitenkant is "bekleed" met een grandioze uitbeelding van de verlossing van de mensheid door Jezus.
Om alles zo goed en vanuit elke hoek te bedenken en te bestuderen maakte Gaudí vele maquettes van de tempel.
[bewerk] Details
Elke zuil heeft een “thema”. Zo heeft de westfaçade het thema het lijden van Christus en de oostfaçade Christus' geboorte. Als de bouw af is, zal de basiliek de grootste ter wereld zijn. De bovenkanten van de torens zijn waarschijnlijk geïnspireerd door het kubisme en de decoraties zijn waarschijnlijk door de stijl Art Nouveau geïnspireerd. De oorspronkelijke lengte van de torens zou drie keer zo hoog zijn als ze nu zijn.
Bij het geboortegedeelte is veel decoratiewerk en o.a. drie poorten: "Fe", "Esperanca" en "Caritat" (geloof, hoop en liefde) die de ingang zijn naar de vleugel van het Epistel van de kruisweg. Daarin komen in de vorm van beelden en reliëfs scènes voor uit het leven van Christus en uit de Mysteries van de Rozenkrans .
[bewerk] Financiën
De bouw van de "verzoeningskerk" wordt betaald door donaties. Mede hierdoor, omdat er zo weinig geld beschikbaar is, duurt de bouw extreem lang. Vanaf de jaren tachtig kon de bouw door de inkomsten uit het toerisme worden versneld.
[bewerk] De duur van de bouw
In 1881 is de opdracht aan Francisco de Paula del Villar gegeven. In 1883 is deze overgedragen aan Gaudí. Hoewel Gaudí de meeste gebouwen die hij ontwierp ook wilde beëindigen, zou hij de voltooiing van de Sagrada Familia niet meemaken en daarom heeft hij heel veel gedetailleerde ontwerpen, maquettes en tekeningen gemaakt om het de architecten na hem gemakkelijker te maken. Na Gaudí zijn de volgende architecten bij de bouw betrokken geweest: Francesco Quintana, Puig Boada, en Lluís Gari. De beeldhouwwerken zijn toen verder gemaakt door J. Busquets en de façades door Joseph Subirachs. Anno 2007 is de bouw van de kerk nog steeds niet voltooid. De bouwers hebben medio juli 2006 de verwachting uitgesproken dat eind 2008 de overkapping van de centrale beuk klaar is. Verwacht wordt dat de gehele kerk rond 2025 af zal zijn. De feestelijke inwijding zou dan kunnen plaatsvinden op de honderdste sterfdag van Gaudí: 10 juni 2026.
[bewerk] Cijfers en jaartallen
- 31 december 1881: de Geestelijke Vereniging Sint-Jozef koopt het terrein waar de Sagrada Familia komt te staan
- St.-Jozef feestdag 1882: eerste steen wordt gelegd
- 3 november 1883: Gaudí neemt de leiding over
- 1885: eerste kapel in de crypte (gewijd aan St. Jozef) wordt ingewijd
- 1891: crypte wordt voltooid
- 1893: muren en torens van de apsis zijn klaar
- Rond 1906: de definitieve versie van het algemeen ontwerp van het gebouw is klaar, en iedereen stort zich op de bouw van het Geboorte-gedeelte
- 1914: de bouw wordt stilgelegd wegens gebrek aan fondsen
- 1918: de Geboortefaçade is klaar
- 1925: de klokkentoren, gewijd aan Sint Barnabas, is klaar
- 1978: de bouw van de Passiefaçade wordt afgerond
- 2004: ongeveer 2,26 miljoen mensen hebben de kerk bezocht
- 2005: het door Gaudí gebouwde deel wordt door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.
- 2025: het jaar waarop wordt gehoopt dat de gehele Sagrada Familia af is.
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Sagrada Familia op Wikimedia Commons. |
