Saljoet 2
Van Wikipedia
| Missie insigne | |
|---|---|
 |
|
| Missie statistieken | |
| Missienaam: | Saljoet 2 |
| Lancering: | 4 april 1973 09:00:00 UTC Baikonoer, USSR |
| Terugkeer: | 28 mei 1973 |
| Bemanningen: | 0 |
| Bemand: | 0 dagen |
| In baan: | 54 dagen |
| Aantal rondjes: |
866 |
| Apogeum: | 278 km |
| Perigeum: | 257 km |
| Periode: | 89,8 min |
| Inclinatie: | 51,6° |
| Afgelegde afstand: |
~35.163.530 km |
| Massa: | 18.600 kg |
| Saljoet 2 | |
De Saljoet 2 (OPS1) werd op 3 april 1973 gelanceerd. Dit ruimtestation maakte geen deel uit van het reguliere Saljoetprogramma, maar van het ultrageheime militaire Almaz-programma. De missie werd geleid door Michail Grigorjev, een bevelhebber van het Sovjetleger.
Tien dagen na de lancering stond er een Sojoezmissie gepland onder leiding van Pavel Popovytsj, maar als gevolg van technische problemen met de Sojoez werd de vlucht uitgesteld. Korte tijd later traden er tevens problemen op met de Saljoet zelf. Vermoedelijk als gevolg van het dichtbij ontploffen van de Protonraket die de Saljoet in baan had gebracht, was het ruimtestation lek geraakt en viel de druk weg. Toen op 11 april ook nog eens de vier zonnepanelen afbraken en dus de stroomvoorziening wegviel, moest de Saljoet 2 als verloren worden beschouwd.
Na het incident werd door de pers gemeld dat de Saljoet 2 succesvol was en er continu radiocontact met het station was geweest. Het duurde tot 1985 voordat de waarheid omtrent de missie boven tafel kwam.
Ondanks de geheimzinnigheid en verwarrende naamgeving aan deze militaire missie, bleef hij niet onopgemerkt in het westen. In tegenstelling tot de civiele voorganger Saljoet 1, zond dit station radiosignalen uit op een golflengte die normaal werd gebruikt door Sovjet spionagesatellieten.
| Vorige missie: Saljoet 1 |
Saljoet programma | Volgende missie: Saljoet 3 |
