Savonius windturbine
Van Wikipedia
Een Savonius windturbine is een verticale as windmolen. Deze vorm van windmolen werd in 1922 uitgevonden door de Finse ingenieur S. J. Savonius. De verschijningsvorm is een zeer eenvoudige. Een Savonius windturbine bestaat meestal uit twee of drie schoepvormige delen die de wind opvangen en van richting doen veranderen waarbij de windenergie wordt overgebracht naar de verticale as. De schoepen hebben minder weerstand voor de wind aan de ronde kant dan aan de open kant. Door dit verschil zal de molen gaan draaien in de richting van de minste weerstand.
Omdat het draaien door het verschil in weerstand wordt veroorzaakt is de efficiëntie niet erg groot vergeleken met andere vormen van windturbines. Ze kunnen door de verticale constructie ook alleen laag bij de grond worden geplaatst waar de windsnelheid niet het grootst is. Ze zijn echter goedkoop en betrouwbaar, en draaien in elke windrichting.
De anemometer is een voorbeeld van een kleine Savonius windturbine.
Er bestaan ook "windmolens" met een verticale as waarbij er geen schoepen worden gebruikt maar speciaal ontwikkelde wiekvormen. Deze uitvoering wordt Darrieus windturbine genoemd en ze bestaan in zeer grote varianten voor het opwekken van electriciteit.
Dit type luchtweerstand turbine wordt aangeduid als VAWT of Vertical Axis Wind Turbine.
