Schipholtunnel (auto)
Van Wikipedia
52° 18' 60" N, 4° 45' 14" O De Schipholtunnel maakt onderdeel uit van de autosnelweg A4 tussen Badhoevedorp en luchthaven Schiphol en loopt onder de Buitenveldertbaan door. De tunnel is aangelegd als zogeheten open bouwput tunnel en werd op 7 september 1966 opengesteld.
De Schipholtunnel heeft 8 buizen, die samen 18 rijstroken en een fietspad bevatten. Daarmee is de Schipholtunnel de breedste tunnel van Nederland. Van west naar oost zijn er de volgende buizen:
- 2 rijstroken A4 vanuit Amsterdam naar de afrit Schiphol
- 4 rijstroken A4 vanuit Amsterdam richting Den Haag
- 4 rijstroken A4 vanuit Den Haag richting Amsterdam
- 2 rijstroken A4 vanaf de oprit uit Schiphol naar Amsterdam
- 2 rijstroken Loevensteinse Randweg van Schiphol-Noord naar Schiphol-Centrum
- 2 rijstroken Loevensteinse Randweg van Schiphol-Centrum naar Schiphol-Noord
- Fietspad tussen Schiphol-Centrum en Schiphol-Noord
- 2-baansweg als vrije busbaan (voor onder andere de Zuidtangent) tussen Schiphol-Centrum en Schiphol-Noord
Naast deze tunnel voor het wegverkeer kent Schiphol ook een spoorwegtunnel, de Schipholspoortunnel.
Inhoud |
[bewerk] De eerste Schipholtunnel
De eerste Schipholtunnel voor auto's is tegelijk met de Buitenveldertbaan aangelegd. Beiden maakten deel uit van het ambitieuze renovatieplan van de luchthaven. De dwarsdoorsnede van de tunnel is bepaald door de voorschriften van de International Civil Aviation Organization, de International Civil Aviation Organization. Deze schrijft voor dat een start- en landingsbaan aan beide zijden een 200 meter brede, obstakel-vrije strook heeft, waarvan de eerste 75 meter niet meer helling mag hebben dan 2,5%. Omdat de tunnel door deze voorwaarden relatief lang is, valt de helling in de tunnel voor autorijders amper op.
De tunnel bestaat uit vier buizen. De twee westelijke buizen, elk 15,30 meter breed, hebben beiden drie banen en een vluchtstrook, in dezelfde verhoudingen als een reguliere snelweg. De twee oostelijke buizen doen dienst als langzaam verkeertunnel en intern verkeertunnel, en zijn beiden 7,75 meter breed.
De tunnel is uitgevoerd in een drooggelegde, open bouwput. Om onevenredige zettingen te voorkomen, is de tunnel op een bed van palen gefundeerd, gecombineerd met trekpalen die moesten voorkomen dat de tunnel door de druk van het grondwater op zou drijven. Daarna werd als eerste de vloer gestort, gevolgd door de wanden en uiteindelijk de plafonds. De tunnel is in 1966 officieel geopend voor het publiek.
[bewerk] De tweede Schipholtunnel
Hoewel de autotunnel in 1988 en 1992 nog gerenoveerd is, genereert het groeiende vliegverkeer van eind jaren tachtig en begin jaren negentig zowel extra wegverkeer dat een uitbreiding van de bestaande tunnel onvermijdelijk is geworden. In 1992 wordt besloten een nieuwe rijksweg aan te leggen, de A5 en de Schipholtunnel uit te breiden met twee tunnelbuizen. Na een herschikking in de verkeersstromen zullen er buizen zijn voor intern luchthavenverkeer en voor een geplande sneltramverbinding met Amsterdam. Hoewel het Ministerie van Verkeer en Waterstaat de uitbreiding pas plant voor de jaren 1997-1999, dwingt een renovatie van de Buitenveldertbaan in 1993 de werkzaamheden naar voren te brengen, en tegelijkertijd met de uitbreiding van de spoortunnel uit te voeren. Het vliegverkeer ondervindt er op deze manier zo min mogelijk hinder van.
In de nieuwe tunnel worden twee keer twee tunnelbuizen gereserveerd voor het autoverkeer op de A4. Daarnaast komen er twee tunnelbuizen voor intern verkeer en een buis voor openbaar vervoer en langzaam verkeer. De nieuwe tunnel krijgt hiermee een breedte van 103,30 meter en een lengte van 650 meter.
Er zijn drie eisen die de bouw van deze tunnel technisch hoogstaand maken. De beperkte bouwtijd laat slechts een periode van een jaar open om de ruwbouw van de tunnel aan te leggen. Ten tweede mag de maximale vervorming van de bestaande tunnel slechts 1 mm bedragen. Als derde eis stelt de opdrachtgever dat het ondiepe grondwater niet mag mengen met het verontreinigde water uit diepere lagen. Deze eisen doen de aannemer besluiten de tunnels uit te voeren met de open bouwkuipmethode, waarbij de damwanden dienst gaan doen als definitieve wanden. In 1994 is de ruwbouw van de tunnel klaar, zodat de Buitenveldertbaan weer in gebruik genomen kan worden. De betonnen constructievloer wordt in 1995 aangebracht en in 1997 start de afbouwfase. In maart 2000 wordt de tweede Schipholtunnel officieel geopend.
[bewerk] Bouwfraude
In 2001 wordt bekend dat er in de Nederlandse bouwwereld grootschalig gefraudeerd wordt bij de berekening van grote infrastructurele werken. De Nederlandse overheid wordt hierbij voor miljoenen Euro's gedupeerd. Ook bij de Schipholtunnel zijn er prijsafspraken gemaakt tussen de aannemers.
[bewerk] Referenties
- Stiksma, K. (red.), Tunnels in The Netherlands, underground transport connections, Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Den Haag 1987
- Schot, J. van der (eindred.), Tunnels in Nederland, een nieuwe generatie, Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Den Haag 2003
