Schrijfstijl
Van Wikipedia
Schrijfstijl is de benaming voor het bijzondere taalgebruik waarvan een bepaalde tekst blijkgeeft.
Zo spreekt men van een 'naamwoordelijke' of nominale stijl als er opvallend veel zelfstandige naamwoorden in een zin of tekst voorkomen, van een 'werkwoordelijke stijl' als in de zin de handeling via persoonsvormen of infinitieven wordt uitgedrukt.
Verder onderscheidt men beknopte en omslachtige stijl (gedeeltelijk afhankelijk van de zinslengte), eenvoudige en ingewikkelde stijl (gemiddeld aantal woorden per zin, gebruik van moeilijke woorden...). In verband met literaire teksten wordt gesproken van 'impressionistische stijl' (veel adjectieven, neologismen), nieuw-zakelijke stijl (korte zinnen, spreektaal, krachtige werkwoorden en namen) enzovoort.
Hoewel de schrijfstijl zeker ook te maken heeft met zinsbouw, speelt woordkeuze een belangrijke rol. Woorden behoren tot een bepaald stijlniveau of stijlregister, dat past bij een bepaalde situatie. Wisselt men in een bepaalde zin ongepast van stijlniveau, dan krijgt men een stijlbreuk:
- "Meneer de minister, ik maak er u attent op dat je moet opsodemieteren."
- (een combinatie van formele en informele stijl).
In het algemeen onderscheidt men vijf stijlniveaus of stijlregisters:
- archaïsch, plechtig: sponde (voor 'bed'), echtelieden (voor 'koppel')
- formeel: doch (voor 'maar'), heden (voor 'vandaag'), thans (voor 'nu'), echtpaar (voor 'koppel' of 'stel')
- ongemarkeerd: maar, bed, vandaag, nu, kinderen, stel
- informeel: nest (voor 'bed'), pissen (voor 'plassen'), kids (voor 'kinderen')
- vulgair: zeiken (voor 'plassen')
