Semipermeabiliteit
Van Wikipedia
Semipermeabiliteit betekent halfdoorlatendheid en is een term die met name in de biologie en de scheikunde wordt gebruikt om de eigenschappen van een membraan te beschrijven dat sommige moleculen doorlaat en andere niet. Als gevolg van concentratieverschillen kan osmose of diffusie ontstaan.
Een toepassing van een semipermeabel membraan is te vinden in dialyse van de nieren. Afvalproducten in het bloed passeren een semi-permeabel vlies, net zolang tot de concentratie aan afvalproducten aan beide zijden van het vlies gelijk is. Andere bestanddelen, zoals de meeste eiwitten en bloedcellen kunnen het membraan niet passeren. Doordat er aan de ene kant van het vlies een spoelvloeistof wordt geleid, wordt het bloed van afvalstoffen ontdaan, maar blijven de nuttige stoffen daarin bewaard.
Over het precieze begrip semipermeabel zijn de meningen verdeeld. Volgens sommigen betekent het dat het membraan selectief doorlaatbaar is voor bepaalde stoffen. Volgens anderen betekent het dat het membraan alleen passeerbaar is voor watermoleculen en kleine ongeladen moleculen zoals zuurstof, stikstof en koostofdioxide.
