Shangri-La
Van Wikipedia
Shangri-La is de naam van het aardse paradijs uit het boek Lost Horizon, dat in 1933 geschreven is door de Engelse romanschrijver James Hilton. Dit boek is in 1937 en in 1973 verfilmd. Het gaat over vier Britten die een vliegtuigongeluk overleven en terechtkomen in een klooster aan de voet van de Tibetaanse berg Karakal. Het overweldigend mooie klooster draagt de naam Shangri-La. Shangri-La is synoniem geworden voor het aards paradijs, maar specifiek ook voor het beeld van een utopia in de Himalaya. Het verhaal van Shangri-La is gebaseerd op de idee van Shambala, een mystieke stad volgens Tibethaans-Boedhistische traditie.
Veel plaatsen zijn genoemd als mogelijke oorsprong van het Shangri-La verhaal, met name om zo veel toeristen naar het gebied te kunnen trekken. De Chinese stad Zhongdian mag zich sinds enkele jaren officieel Shangri-La noemen.
Shangri-La wordt sinds het uitkomen van het boek op allerlei manieren overdrachtelijk gebruikt als benaming voor een paradijselijk oord. Voorbeelden van bands die zich hebben laten inspireren zijn:
- The Kinks met de hit Shangri La
- Jack Jersey met Sri Lanka my Shangri-La
- Gerard Joling met Shangri-La
- Mark Knopfler noemde zijn vierde soloalbum Shangri-La
- Grunge-band Mother Love Bone met "This is shangri-la"
De Shangri-Las waren een legendarische damesgroep die onder leiding van Phil Spector classics opnamen als Leader of the pack.
Camp David heette oorspronkelijk Shangri-La. Volgens Franklin Delano Roosevelt waren de bommenwerpers die Tokio in april 1942 bomardeerden opgestegen in Shangri-La.
| Bronnen en referenties: |
|
Ewoud Sanders: 'Shangri-La. Een paradijs in de Himalaya'. In: Onze Taal 2003, p. 98. |
