Sint-Niklaaskerk (Gent)
Van Wikipedia
De Sint-Niklaaskerk in Gent is een vroeggotische kerk uit de 13e eeuw. Het gebouw is opmerkelijk omdat het een vrij gaaf bewaard voorbeeld is van de Scheldegotiek. Uniek is de vieringtoren, die een lantaarntoren is waardoor het licht via de toren de dwarsbeuk binnenvalt.
De kerk is momenteel (2007) nog steeds in restauratie. Deze restauratiecampagne startte in 1960, na eerdere ingrepen in 1912-1913 en 1939-1943. Tot nu toe zijn het koor en de dwarsbeuk voltooid en weer open voor eredienst en publiek.
Een eerste kerk werd op dezelfde plaats opgericht in de 11e eeuw in romaanse stijl door de Sint-Pietersabdij.
Typische kenmerken van de Scheldegotiek in de Sint-Niklaaskerk zijn:
- Het gebruik van Doornikse "blauwe" steen
- De vieringstoren (op de kruising staat van hoofdbeuk en zijbeuk), in plaats van boven de ingang aan de westkant
- Het gebruik van zogenaamde "flankeertorentjes" aan de eindgevels, om stabiliteitsredenen
- De zuilen aan de binnenkant met zgn. "knolkapitelen" (te wijten aan de moeilijk bewerkbare Doornikse steen)
In de late Middeleeuwen werden de zijkapellen toegevoegd en de oorspronkelijk vlakke koorafsluiting vervangen door laatgotische kranskapellen. De toren had oorspronkelijk een veel hogere spits, die bijdroeg aan de opvallende hoogtestreving van het gebouw. Tevens staat er een vermaard Cavaillé-Coll-orgel (zie orgel Sint-Niklaaskerk). Op 6 december 2006 weidde Monseigneur van Looy een nieuw koororgel in dat drie klavieren telt. Het werd door Flentrop gebouwd.
