Tamina (dal)
Van Wikipedia
Het Tamina-dal is een zijdal van het Rijndal en genoemd naar de gelijknamige bergrivier, de Tamina. Het dal ligt in het zuidelijkste deel van het zwitserse kanton Sankt Gallen en een klein stukje in Graubünden. Het behoort grotendeels tot de gemeente Pfäfers. Het dal heeft 2 zijdalen. Het eerste, achter Valens is het Mülitobel-dal; het tweede, veel grotere, bij Vättis is het Calfeisental.
Het dal is vooral bekend vanwege de warme bronnen (36°C) waaraan een geneeskrachtige werking wordt toegeschreven. Paracelsus is een van de bekende artsen die hier patienten heeft behandeld.
Het dal opent zich direct achter Bad Ragaz met steile wanden die de Taminakloof omsluiten. Aan weerszijden van de dalopening slingert zich een weg naar de 400 meter hoger gelegen dorpen Pfäfers, aan de oostzijde, en Valens, aan de west-zijde. Een derde weg volgt de rivier op de bodem van de kloof en eindigt bij het vroegere badhuis "Altes Bad Pfäfers" dat nu een tentoonstellingsruimte en horecagelegenheid is. (Wegens lawinegevaar is deze weg alleen in het zomerseizoen geopend.)
Direct achter het voormalige badhuis, in het smalste deel van de kloof ligt de warme bron. Het water daarvan wordt tegenwoordig naar de revalidatie-kliniek in Valens en de termal-baden in Bad Ragaz geleid.
Halverwege tussen Pfäfers en Vättis vernauwt het dal zich bij het stuwmeer Mapragg tot een kloof, maar opent zich onverwacht dan toch enkele kilometers voor Vättis. Vanaf daar stroomt de bergrivier over de dalboden zonder uitgesleten kloof in het Mapragg-stuwmeer. In Vättis komen de Gorbsbach uit de zuidelijke dal-arm en de Tamina uit de westelijke arm samen. Enkele kilometers achter Vättis in zuidelijke richting ligt de grens St. Gallen/Graubünden, het zomerdorpje Kunkels en de Kunkelspas.
Het meeste water in de Tamina stamt uit het naturpark Calseisen-dal en het daarvoor gelegen Gigerwald-stuwmeer.
De diepuitgesleten delen van het dal kenmerken zich door het voorkomen van, deels zeer dikke, leisteenlagen. Rondom Vättis, in het zogenaamde "Vättner Venster" bestaat de dalbodem uit gneis.
De visuele indruk van het dal wordt bepaald door steile, met overwegend naaldbossen begroeide bergwanden en bergweides voor de veehouderij. Tot een hoogte van ca. 1100 meter is het naaldbos gemengd met loofbos.
